گفتگو با جاستینا، از خوانندگی رپ تا بازیگری تئاتر

گفتگو: عباسعلی اسکتی

*از خوانندگی شروع کنیم، چرا از اینهمه فعالیت هنری « خواندن » را انتخاب کردید؟

از بچگی در خانه ای بزرگ شده ام که خیلی موسیقی در آن شنیده می شد، مخصوصا پدرم که هنوز کلی نوار کاست از خواننده های قدیمی وهم نسل خودش مخصوصا خواننده ها و گروه های آمریکایی دارد، پدرم خیلی به موسیقی گوش کردن علاقه داشت و به خاطر همین من به موزیک رو آوردم.

*فکرمی کنید سبک رپ بعد از اینهمه سال در بین مردم جا افتاده است؟

خیلی زیاد، فکر می کنم رپ سبکی است که مخصوصا در میان جوانها و نوجوانها کاملا همه گیر شده، در واقع اول دنبال این سبک می روند و بعد دنبال سبک هایی مثل پاپ، به نظر من رپ خیلی تاثیرگذار است و خیلی بیشتر از اینها باید به آن پرداخته شود، با وجود اینکه خیلی ها خواستند که شنیده نشود می بینیم که بیشترین هوادار را بین جوانها دارد.

*خیلی از مردم رپ خوانها را آدمهایی که فقط در زیرزمین زندگی می کنند می دانند.

زندگی زیرزمینی!؟ بله یک جورهایی شاید چون که مجبوریم خیلی مخفیانه کارهایمان را انجام دهیم و چونکه به ما فرصت داده نمی شود که خودی نشان دهیم، نشان دهیم که این سبک در دنیا جزئی از موسیقی و یک ژانر موسیقی، خیلی تاثیرگذار است و خیلی حرفها می تواند بزندو خیلی چیزها را می تواند عضو کند، ما مجبوریم برای اینکه به ما « گیر » ندهند خیلی یواشکی و زیرمینی کار کنیم.

*باندبازی در « رپ » وجود دارد؟

خیلی کمتر از تئاتر و سینما ولی باز هم باندبازی های خودش را دارد، مخصوصا سایت ها و شبکه های ماهواره ای که تقبل می کنند و کارهای زیرزمینی را پخش می کنند، ولی باز هم خیلی کم است چرا که هنوز خیلی در کشور رسمیت ندارد، هر چیزی که در کشور ما رسمی شود باندبازی اش هم بیشتر می شود.

*این دسته بندی ها در رپ چگونه شکل می گیرد؟

دسته بندی که نمی شود به آن بگوییم، گروه هستند، همانطور که در پاپ ما گروه داریم.

*اگر بخواهید با یک رپر خارجی و یک رپر ایرانی فیت بدهید چه کسانی هستند؟

اگه بخواهم بگویم خیلی زیاد هستند ولی قاعدتا یکی از آنها « امینم » است، یکی « کرندریک لامار » و یکی هم « ماشین گان کلی » با این سه تا خیلی دوست دارم همکاری کنم و رپر ایرانی که دوست دارم کار کنم علی سورنا است چرا که آهنگهایش به فضای ذهنی من نزدیکتر است.

*چرا سراغ سوژه های اجتماعی رفتید؟

چون که دغدغه ام این بود که افکارم را با دیگران در میان بگذارم، نه اینکه معروف شوم،  چون اصولا کسانی که کارهای شاد و عاشقانه در سطح پایین می خوانند دنبال این هستند که به معروفیت و شهرتی برسند و کسب درآمد کنند، نمی گویم از شهرت یا کسب درآمد بدم می آید ولی دغدغه اول من چیز دیگری بود.

*چقدر با منتقدانی که می گویند موسیقی ما به سمت بی محتوایی می رود موافقید؟

هفتاد درصد با آنها موافقم، مخصوصا موسیقی پاپ ما که تمام شعرها شبیه هم شده و هیچ جای تفکری ندارد، متاسفانه فقط برای سرگرمی و وقت گذراندن ساخته می شود و هیچ فکری روی آن نمی شود، ولی موسیقی رپ اینگونه نیست و حداقل به شعر توجه می شود چون بخش مهمی از رپ شعر آن است که باید به آن توجه شود.

*خواننده محبوب هم دارید؟

بله دارم، یک خواننده آمریکایی به نام « جاستین تیم برلیک » از بین رپ خوانها هم چند نفری هستند که گوش می دهم، سعی می کنم به همه ژانرها و هر نوع سبک موسیقی گوش دهم چون اینطوری هوش موسیقایی بالا می رود و می توانید کار بد و خوب را تشخیص دهید.

*نظرات مخاطبانتان مخصوصا در دنیای مجازی چقدر برایتان اهمیت دارد؟

متاسفانه یا خوشبختانه زیاد! چون به نظر من الان فضای مجازی از خانواده هم نزدیکتر است، چون ما صبح که از خواب پا می شویم قبل از اینکه به خانواده هایمان سلام و صبح بخیر بگوییم، می رویم تلگرام و اینستاگراممان را چک می کنیم، پس قاعدتا خیلی مهم است و اهمیت دارد.

*مخاطبان کارهایتان چگونه می توانند فعالیت های هنری شما را دنبال کنند؟

از طریق پیج اینستاگرام من به نشانی Justinaofficiall و یا آدرس کانال تلگرام من که justinatelle می باشد.

*حرف پایانی؟

از کسانی که قدرت این را دارند که اجازه دهند چه کسی بخواند و چه کسی نخواند « چون فکر می کنم فقط در ایران است که برای خواندن یا نخواندن اجازه می گیرند » خواهش می کنم بگذارند که از غار بیرون بیاییم، دیگر بس است، فکر نمی کنم خواندن یک زن موردی و مشکلی به وجود بیاورد، همه جای دنیا کلی خواننده زن داریم که می خواندن و هیچ اتفاق خاصی هم نیفتاده و همانطور که در کتاب مقدس ما هم نوشته بهتر است که قوانین را به روز اجرا کنیم، امیدورام که این اتفاق در کشور ما هم بیفتد و هیچ کسی مجبور نشود برای اینکه هنرش را ادامه دهد خانه خودش را ترک کند.