بیوگرافی مهسا قربانی اولین داور بین المللی زن ایرانی+عکس و گفتگو

مهسا قربانی حالا دیگر چهره ای شناخته شده در دنیای داوری فوتبال است. او قضاوت های زیادی انجام داده و در مسابقات بین المللی هم حضور یافته است.

مهسا قربانی متولد سال ۱۳۶۸ است و در حال حاضر ۲۸ سال سن دارد و دانشجوی ارشد مدیریت بازاریابی ورزش است. او از سال ۲۰۰۵ داوری را با قضاوت در فوتسال شروع کرد و پس از دو سال هم وارد فوتبال شد. از همان سال اولی که وارد داوری فوتبال شد با توجه به فاکتورهای مختلف و متعدد برای رقابت‌های زیر ۱۴ سال آسیا اعزام شد. قربانی چهار سال متوالی برای این رقابت‌ها اعزام شد و در نهایت برای دوره‌ای به نام «چشم‌انداز آسیا» انتخاب شدم رفت.

مرحله اول این دوره در مالزی برگزار شد و مرحله دوم هم در مالدیو. قربانی در این دوره‌ها با موفقیت ظاهر شد و در نهایت سال ۲۰۱۷ به عنوان داور رسمی آسیا معرفی شد.

به خاطر داوری شدن فوتبال بازی کردم!

همیشه به قضاوت کردن در فوتبال علاقه داشتم.از زمان بچگی هم هر وقت مسابقات فوتبال را می‌دیدم همیشه به دنبال آن شخصیت خاص و «یه دونه» داور بودم. وقتی کارم را در داوری شروع کردم به من گفتند بهتر است خودت هم فوتبال بازی کنی تا با آشنایی کامل با فوتبال در امر قضاوت موفق‌تر باشی. من یکی دو سال در حد آماتور فوتبال بازی کردم و پس از آن خیلی سریع وارد این عرصه شدم.

آمادگی جسمانی و زبان انگلیسی

بارزترین ویژگی یک داور بحث آمادگی جسمانی است. داورها باید همسطح و هم تراز فوتبال روز دنیا پیش بروند. از آنجا که فوتبال خیلی سرعتی‌تر شده و سطح بازیکنان نیز بالاتر رفته داوران هم باید به شرایط ایده‌آلی برسند. بعد از فاکتور آمادگی جسمانی برای حضور در میادین بین‌المللی و قضاوت در آن باید به زبان انگلیسی تسلط داشته باشیم.بحث‌های شخصیتی هم در مورد داوران بسیار مهم است.

قضاوت زندگی دیگران اصلا جالب نیست

قضاوت زندگی دیگران اصلا جالب نیست و درباره چیزی که به من مربوط نباشد دخالت نمی‌کنم. اما اگر قضاوت را از دید منطقی نگاه کنم و حتی اگر باعث شود به ضرر خودم تمام شود ترجیح می‌دهم این قضاوت را در زندگی شخصی هم به صورت کاملا عادلانه داشته باشم. قبل از این‌که وارد محیط فوتبال بشوم دختری بودم که چنین شخصیتی داشتم و در واقع باید بگویم شخصیتم مرا به سمت داوری هل داد.

می خواهم تا مقطع دکترا بخوانم

دانشجوی ارشد مدیریت بازاریابی ورزش هستم. علاقه من درس است.دلم می‌خواهد تا مقطع دکترا پیش بروم و تحصیلاتم را تکمیل کنم. مثل هر داور دیگری در افق رویاهایم قضاوت در جام‌جهانی را می‌بینم.این کار خیلی سختی است، ولی با توجه به توانایی‌هایی که در خودم می‌بینم و البته با توجه به تلاش و برنامه‌ریزی شدنی است.من همه چیز را بر پایه داوری گذاشته‌ام.

قضاوت در جام جهانی دور از دسترس نیست

من هیچ وقت مغرورانه به عملکردم نگاه نمی‌کنم.قضاوت در جام جهانی دور از دسترس نیست. اگر روزی هم بخواهم از داوری خداحافظی کنم قطعا دوست دارم در امر مرتبط با داوری و البته تدریس فعالیت داشته باشم.

کارت دادن از ویژگی‌های اردیبهشتی‌هاست!

در قضاوت هم کارت زرد و هم کارت قرمز داده‌ام. در واقع کارت دادن از ویژگی‌های اردیبهشتی‌هاست! اگر کارت قرمز بدهم که دیگر تمام است. طبق قوانین بازی کارت قرمز برگشت ندارد. من در زندگی‌ام خیلی مدارا و گذشت می‌کنم، اما اگر نیاز باشد اصلا تعارف نمی‌کنم و به هر فردی ممکن است کارت قرمز نشان بدهم!

خودم را جای بازیکن می‌گذارم

زمانی که کارت قرمز می‌دهم خودم را جای بازیکن می‌گذارم و می‌بینم که چقدر آن لحظه می‌تواند برای آن بازیکن سخت باشد. بازیکنان نسبت به تصمیم داور کاملا آگاه هستند، اما گاهی اوقات در آن شرایط مجبورند کاری انجام بدهند که مستحق دریافت کارت زرد یا قرمز باشد.بدتر از آن زمانی است که داور کارت می‌دهد و بازیکن منکر خطای خود می‌شود.

داور دوست ندارد به کسی کارت بدهد

داور دوست ندارد به کسی کارت بدهد، او فقط می‌خواهد بازی اجرا شود و همه به روح قانون نیز احــتــرام بگــذارند.فوتبالی باید نمایش داده شود که همه انتظارش را دارند.کارت زرد دادن کار سختی نیست و ابزار کار یک داور برای قضاوت در چارچوب یک مسابقه است.

دروازه بان سر بازیکن را جای توپ مشت کرد!

در لیگ داخلی بانوان دو سال پیش دروازه‌بان و بازیکن حریف بر سر تصاحب توپ جدالی با هم داشتند و دروازه‌بان به اشتباه به جای این‌ که توپ را مشت کند، سر بازیکن حریف را مشت کرد که منجر به مصدومیت وی شد.

اگر داور نبودم قطعا جایگاه خوبی در یک رشته ورزشی داشتم

من کلا ورزش را خیلی دوست دارم و نگاهی عادی به آن ندارم.اگر در زندگی هدفی داشته باشم تا آخرین حد ممکن برای رسیدن به قله آن هدف تلاش می‌کنم.اگر داور نبودم قطعا در یک رشته ورزشی می‌توانستم به جایگاه خوبی برسم. من قانع نیستم و نمی‌ خواهم فقط تا حد مشخصی پیشرفت کنم. اگر سلامت کامل داری فقط انگیزه و همت خود را به کار ببر تا به هر آنچه می‌خواهی برسی. من همیشه با همین ایده در زندگی‌ام پیش رفته‌ام.

حرف پایانی شما را هم می‌شنویم. از پدر و مادرم که حامیان بی‌چون و چرایم هستند تشکر می‌کنم و البته از مسئولان ورزش کشورم که بستری را برای رشد و پیشرفت بانوان ورزشکار فراهم آورده‌اند نیز کمال قدردانی را دارم. ما بانوان در همه رشته‌های ورزشی به حمایت بیشتری نیاز داریم. بانوان ورزشکار بارها توانایی‌های خود را در ابعاد بین‌المللی نشان داده‌اند بنابراین انتظار می‌رود مسئولان به ورزش بانوان بیشتر بها بدهند.

منبع: جام جم