فرهاد اسکتی: از مردم می خواهم به «زاهدان» سفر کنند

برات الله «فرهاد» اسکتی، متولد بیست و هشت اسفند هزار و سیصد و سی و پنج، خوانشرف، دیپلم، راننده سابق ترانزیت که اکنون در صنف املاک فعالیت دارد، با برات الله اسکتی که سالها در جبهه های حق علیه باطل همراه با برادران تنی و ناتنی اش برای حفظ این سرزمنین جنگیده گفتگویی صمیمی داشته ایم که با هم می خوانیم.

آقای اسکتی فضای زندگی در زاهدان چگونه است و این شهر چه نیازها و کمبودهایی دارد؟

فضای زندگی در زاهدان به شکلی است که متاسفانه یک جای تفریحی مناسب برای جوان ها و خانواده ها ندارد، بیکاری، خیابان های نامرتب، رفع فاضلاب، لوله کشی گاز، آسفالت کردن حومه شهر، روشنایی خیابان ها، کمبود فضای سبز و کمبود آب از معظلات مردم این منطقه است.

چه ویژگی هایی از این استان باعث می شود که مردم سایر شهرها را برای بازدید از آن دعوت کنید؟

یکی از دیدنی های استان ما مربوط به آثار باستانی ما و شهر سوخته است و دوم بازارهای ما به خصوص چهارراه رسولی و بازارهای محلی که باید به آنها سر بزنند.

و اگر بخواهید مردم این استان را توصیف کنید از چه واژه هایی استفاده می کنید؟

مردم خونگرم، مهمان نواز، مرزدار که راهنمای مسافرین هستند، زاهدان را بیشتر مهاجرین تشکیل می دهند و این را هیچکس تشخیص نمی دهد، اهل سنت و شیعه در کنار هم مثل دو برادر زندگی می کنند که بهترین ها در ایران هستند.

 

شرایط مسکن از لحاظ فروش و قدرت خرید مردم در یک سال اخیر چه نموداری داشته است؟

در چهار سال اول رئاست جمهوری آقای روحانی مسکن زیاد روی مردم اثر نداشت چون خانه های مسکن مهر که از دولت قبل به این دولت ارث رسیده بود در بازار وجود داشت و خرید و فروش آنچنان بد نبود، اما از موقعی که آقای آخوندی گفتند یکی از افتخارات من این است که در مدت وزارت من یک خانه ساخته نشده است این حرف در بازار اثر کرد و قیمت خانه های مهر به یکباره از شصت میلیون به چهارصد میلیون تومان و حتی بالاتر رسید، شما فکر کنید یک جوان چگونه می تواند یک واحد هفنتاد متری بخرد؟ در مدت یک سال گذشته هم قیمت ها چنان بالا رفته است که خرید خیلی کم شده است.

راهکار و پیشنهاد شما برای بهبود اوضاع چه است؟

واگذاری زمین از طرف وزارت مسکن و شهرسازی به جوانان، وام کم سود و ساخت مسکن به وسیله وزارت مسکن و واگذاری آنها به جوان هایی که تازه ازدواج کرده اند.

و از مشکلات قشر بنگاه و املاک برای ما صحبت می کنید؟

فروش منزل خارج از فضای بنگاه و نقل و انتقال سند بدون قولنامه و کد رهگیری و همچنین مالیات بر ارزش افزوده از مشکلات مهم ما است.

وجود کرونا چقدر بر وضعیت مسکن تاثیر گذاشته است؟

کرونا زیاد در ساخت مسکن اثر نگذاشته است و تنها اثری که در ساخت مسکن دارد در مصالح ساختمانی است، از آجر گرفته تا سیمان، آهن و غیره.

 

 شما سابقه حضور در حوزه حمل و نقل و ترانزیت برون مرزی را هم دارید، آن فضا نسبت به گذشته به چه سمتی رفته است؟

در آن زمان شرایط حمل و نقل بهتر بود و به طور مثال نمونه سوخت ماشین را تا مقصد و سپس برگشت می دادند ولی امروز سوخت، گرفتن ویزا، لاستیک و حتی یک تعویض روغن ساده مشکل است و کرایه های سنگین روی کالاهای اساسی اثر دارد.

میزان درآمد راننده های ماشین های سنگین با توجه به خستگی ها و احتمالات خطرناک آن مناسب است؟

درآمد رانندگان با مخارج منزل و زندگی آنها مطابقت نمی کند، به طور مثال اکثر رانندگان مستاجر هستند و اینکه حق بیمه ندارند در صورتی که کار آنها جزو کارهای سنگین جامعه است.

اگر بخواهید از طرف این قشر با مسئولان صحبت کنید چه می گویید؟

تشکیل تعاونی مسکن و ثبت نام مسکن برای این قشر زحمت کش که اقتصاد مملکت را جا به جا می کنند، کم کردن حق بیمه، دادن وام های کم بهره و در نظر گرفتن کار آنها به عنوان یکی از مشاغل سخت، انتظار داریم به وضع آنها رسیدگی کنند.

سفر های به بسیاری از کشورهای همسایه را دارید، ایران نسبت به این کشورها در چه جایگاهی قرار دارد؟

در مورد خودم می گویم که وقتی به کشورهای آسیای میانه سفر می کردم در هنگام برگشت خاک ایران را می بوسیدم، متاسفانه به شکلی که باید کشور ما در میان سایر کشورها معرفی نشده است و چند سال هم می شود که از لحاظ اقتصادی ضعیف شده اما با این حال به خاطر سربلندی ایران اسلامی مبارزه می کنیم.

 

در رابطه با زادگاه خودتان صحبت هم می کنید؟

روستای خوانشرف با جمعیت حدود چهار هزار و پانصد نفر که اکثریت آنها آدمهای مستضعف هستند درخراسان جنوبی قرار دارد، این روستا ده شهید دارد که دو نفر از آنها برادران من هستند، شهید جاویدالاثر علی همایون مهر«اسکتی» و شهید عباس اسکتی، خوانشرف یا همان خوشاره دارای بزرگترین کتابخانه روستایی ایران است که این کتابخانه به همت برادر عزیز ما سرتیپ محمد محتشم «اسکتی» به نام پدرمان نام گذاری شده است، روستای خوانشرف با آسیابادها و قلعه «شاه دژ» معروف می باشد، مردم روستا با آنکه اکثریت آنها آدم های مستضعف می باشند اما مهمان نواز و خونگرم هستند که در تعطیلات نوروز از مسافران و جهانگردها پذیرایی می کنند.

این روزها بیشتر زمان خود را چگونه می گذرانید؟

بیشتر وقت خودم را در خدمت به مردم شریف شهر خودم زاهدان می گذارنم و در املاک هستم، بهترین دوستان من مردم شریف زاهدان هستند، در میان دوستان نزدیک می توانم به حاجی محمود عبداللهی که همیشه راهنمای خوبی برای من بوده است اشاره کنم، سلطان زراعتگر، برادر عزیزم آقای علی نوری، کربلایی عباس براهوئی و غلامحسسن سالاری بازنشسته نیروی انتطامی نیز از دیگر دوستان عزیز من هستند.

و در پایان حرفی برای آنهایی که این گفتگو را می خوانند.

امیدورام که دولت مردان به این استان بیشتر رسیدگی کنند، مثلا خودم با داشتن چهار فرزند دنبال کارآفرینی هستم که کار را برای من و امثال من مشکل کرده اند، امیدوارم توجه بیشتری به آبادانی این استان که مردم آن مرزدار این مملکت هستند بشود، سلامتی و تندرستی همه هموطنان را از خداوند متعال خواستار هستم.