شوخی های جنسی حذف شده در فیلم رحمان ۱۴۰۰+ ماجرای دور زدن سانسور
مجله اینترنتی کولاک: شوخی های جنسی حذف شده در فیلم رحمان ۱۴۰۰ آیا به اندازه ای بود که باعث توقیف این فیلم شود؟! فیلم رحمان ۱۴۰۰ یکی از فیلم های ویژه اکران نوروز امسال بود. فیلمی که مشخص بود با ترکیب بازیگران و داستانی که از سوژه نسبتا ملتهبی بهره می برد، جزو فیلم های پر فروش سال قرار بگیرد.
اما گفته می شود حجم شوخی های جنسی و به کار بردن الفاظ عجیب در فیلم به قدری بود که ناظران را به شک فرو برد که آیا این نسخه فیلم اصلاح شده رحمان ۱۴۰۰ است یا خیر؟!
فیلم «رحمان ۱۴۰۰» مهمتر از کارگردان، نام چهره کلیدی دیگری را هم بر پای خود دارد. علی سرتیپی تهیهکننده باسابقه و چهره شاخص عرصه پخش و اکران، تهیهکنندگی این فیلم سینمایی را برعهده داشته و از همین منظر هم حضور نسبتاً تضمینشدهاش در ترکیب فیلمهای نوروزی از چند هفته مانده به اعلام ترکیب نهایی، مورد انتقادهایی قرار گرفت.
همزمان با صعود تصاعدی فروش «رحمان ۱۴۰۰» در گیشه، این فیلم (که پیشتر در جشنواره حاضر نبود و طبیعتاً دیده نشده بود تا موردانتقاد قرار بگیرد)، از سوی منتقدان و اصحاب رسانه هم دیده شد و همین نقطه آغاز کلید خوردن انتقادات نسبت به محتوا و ساختار فیلم شد. خط داستانی نامأنوس و مهمتر از آن شوخیهای کلامی و حرکتی فیلم آنقدر برای گروهی غیرمنتظره بود که خیلی زود این سوال در ذهن بخشی از مخاطبان شکل گرفت که چگونه این فیلم پروانه نمایش دریافت کرده است؟
این سوال آرامآرام به ویترین رسانههای رسمی هم راه پیدا کرد و شاید به همین دلیل مدیران سینمایی که خود پروانه نمایش فیلم را صادر کرده بودند، کنجکاو شدند تا نسخه به نمایش درآمده در سینماها را با نسخه اصلاحشده از نگاه خود قیاس کنند!
بدون تردید و فارغ از هر توضیحی صحبتهای محمدرضا فرجی بهعنوان مدیرکل سینمای حرفهای سازمان سینمایی درباره فاقد مجوز بودن نسخه اکران شده فیلم «رحمان ۱۴۰۰» آن هم پس از عبور مجموع فروش فیلم از مرز ۲۲ میلیارد تومان، یکی از عجیبترین اظهارنظرهای مدیران سینمایی در سالهای اخیر بوده است.
چگونه ممکن است فیلمی که بهصورت متوسط هر روز نزدیک به ۸۰۰ نوبت در سینماهای سراسر روی پرده رفته تا این اندازه از چشم ناظران ارشاد پنهان مانده باشد؟ با احتساب چند روز منتهی به نوروز ۹۸ فیلم نزدیک به یک ماه بر پرده سینماها بوده و چطور میتوان پذیرفت که در تمام این مدت اصلاحات اعلام شده از سوی شورای صدور پروانه نمایش بدون اطلاع ناظران در فیلم اعمال نشده و به تعبیری صاحبان فیلم ناظران ارشاد را دور زدهاند!؟
به فرض امکان وقوع چنین تخلف آشکاری، زمان مفیدی که میتوان متصور بود تا دستگاه عریض و طویل ارشاد از وقوع آن مطلع شود، چقدر باید در نظر گرفته شود!؟ و مهمتر از همه آیا باید برای یافتن پاسخ این سوالات نام تهیهکننده و پخشکننده فیلم را هم بهعنوان یکی از متغیرهای تأثیرگذار مدنظر قرار داد؟
نکته جالبتر اما این است که هم علی سرتیپی و هم منوچهر هادی اصل وقوع این تخلف را تکذیب کرده و صراحتاً در ساعات پایانی شب گذشته اعلام کردند که نسخه نمایش داده شده در تمامی سینماها همان نسخه اصلاح و تأیید شده از سوی سازمان سینمایی بوده است!
در این شرایط طبیعی است که «رحمان ۱۴۰۰» هم حالا با مهر «توقیف» در پرونده اکران یک ماهه خود، تبدیل به یکی از آثار کنجکاوی برانگیز سینمای ایران برای گروه عمدهای از مخاطبان شود؛ اگر لابی و پیگیری عوامل نتیجه دهد و فیلم به چرخه اکران بازگردد حتماً موج دوم استقبال و فروش کلان فیلم رقم خواهد خورد و اگر فیلم دیگر رنگ پرده نقرهای به خود نبیند هم شانس بالایی برای عرضه (اعم از رسمی و یا زیرزمینی) در شبکه نمایش خانگی را دارد!
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |