نام هر کشور در جهان به چه معنی است؟

در این مطلب از مجله کولاک، توضیحاتی درباره معنی نام هر کشور در جهان خواهیم داشت! با ما همراه باشید. کشف ریشه نام یک کشور کار ساده‌ ای نیست! کشورها در طول تاریخ، نام‌ های مختلفی را تجربه کرده ‌اند و تاریخچه متنوعی دارند.

افغانستان: کشور کوهستان‌ ها

افغانستان نام کاملا مناسب برای این کشور آسیایی محصور در خشکی است. این کشور مهد هندوکش و کوه ‌های پامیر است. هندوکش از همیالیا شروع به این کشور می‌رسد و پامیر از سوی افغان ‌ها به عنوان بام جهان شناخته می‌ شود. افغانستان همچنین به معنی سرزمین پشتون ‌ها نیز می ‌باشد که مردم قبیله ‌ای کوهستان‌ های هندوکش بودند و در آنجا زندگی می ‌کردند.

الجزایر: جزایر

​​​​​​​​اگرچه الجزایر یک کشور جزیره ‌ای نیست اما جزایر کوچکی که در نزدیکی سواحل آن واقع شده است، نام الجزایر را برای این کشور به ارمغان آورده است که این کلمه واژه عربی می ‌باشد. این نام را بولوکین بن زری (Bologhine ibn Ziri) در سال ۱۹۴۴ میلادی زمانی که الجزایر را کشف کرد به این کشور داد.

آرژانتین: زمینی در کنار رودخانه سیلوری

نام آرژانتین از رودخانه ‌ای به نام ریو دی لا پلاتا (Río de la Plata) گرفته شده که به معنی رودخانه نقره‌ای است. این نام توسط کاشفان اسپانیایی به این رودخانه داده شد. زیرا قبایلی که در کنار رودخانه زندگی می‌کردند، أقلام نقره‌ای را با کاشفانه اسپانیایی داد و ستد می‌ کردند. اسپانیایی ‌ها امیدوار بودند که رودخانه پر از فلزات قیمتی باشد. مدخل رودخانه در مرز آرژانتین و اروگویه واقع شده ‌است.

​​​​ارمنستان: سرزمین هایک

هایک فرمانده قبیله ‌ای بود که مردم خود را از دست فرمانروایان آشوریان آزاد کرد. بعد از یک نبرد بزرگ، مردم این منطقه سرزمین خود را به خاطر حاکم شجاعشان به نام Hayastan نام‌گذاری کردند. نوه هایک، آرام نام داشت و نام امروزی ارمنستان از نام او گرفته شده است.​​​​​​​​

​​​​​استرالیا: سرزمین جنوبی

نام استرالیا از زبان لاتین می‌آید. استرالیا در زبان لاتین به معنی سرزمین جنوب است. زمانی که کاشف انگلیسی متیو فلیندر (Matthew Flinders) این سرزمین را کشف کرد، نام Terra Australia (به معنی سرزمنی جنوبی) بر آن گذاشت.

آذربایجان: سرزمین آتش

​​​​​یک پدیده طبیعی منحصر به فرد – انتشار گاز از شکاف های موجود در زمین که باعث آتش‌ سوزی در دامنه ‌های تپه می ‌شود –  برای نام گذاری آذربایجان شناخته شده است. ​مارکو پولو در طول سفرهایش از کنار این آتش‌ عبور کرد و داستان سرزمین آتش را در سفرنامه خود بیان کرد. این کشور معبد آتشی را به عنوان مکان عبادت ارائه می دهد و نام آن به زمان پارسیان (ایرانیان) باز می گردد.​

بوسنی و هرزگوین: رودخانه بوسنا و دارایی یک دوک

این کشور ترکیبی که بیشتر برای سادگی به BiH شناخته می‌شود، دو معنی برای سرزمین ‌های متصل به خود را دارد. بوسنی نام خود را از رودخانه بوسنا (Bosna) گرفته‌ که سابقا رودخانه بوسینا (Bossina) بود و از میان این کشور عبور می ‌کرد. هرزیگوین به سرزمین دوکه ترجمه می‌ شود. عنوان آلمانی او، هرتزگ از سن ساوا (Herzeg of Saint Sava)، این نام را به این سرزمین داده است.

دانمارک: فلات ‌بوردرلند (Borderland)

البته دانمارک سرزمین پادشاه دن‌ ها (Land of the Danes) می‌ باشد، اما ریشه نام کشور از زبان آلمانی گرفته شده است. دن (Dan) کلمه ‌ای مربوط به یک کلمه آلمانی است که به معنی سرزمین مسطح و مارک به معنی سرزمین مرزی (Borderland) است. منطقی به نظر می ‌رسد، به هر حال، این کشور یک سرزمین هموار هم ‌مرز با آلمان می ‌باشد.

فرانسه: سرزمین فرانک ‌ها

یک دنیای ژرمنی باستانی برای قبیله خود که به نام فرانک ‌ها شناخته می ‌شود، معنی کلمه آتش را با نام فرانسوی آن که به صورت تحت الفظی به معنی سرزمین آتشین بود، ساخت.

آلمان: سرزمین مردم

نام آلمان به قرن هشتم بر می ‌گردد، زمانی که مردم خود را دوتس دیسک (Duits Disk) نامیدند، نامی که به معنی مردم است. در طول زمان، این کلمه تبدیل به Deutsch و Deutschland  شد و این نام هنوز هم مورد استفاده قرار می ‌گیرد. با این‌حال، این رومی ‌ها بودند که نام این سرزمین را ژرمنی نامیدند و آن را بخشی از امپرواطوی مقدس روم در سال ۱۸۰۶ میلادی می ‌دانستند. سرزمینی از مناطق مختلف از جمله پروس وباواریا که تا سال ۱۸۷۱ میلادی این مناطق با هم متحد نشده‌ بودند، برای همین نام آن منطقه المان (Germany) بود.

ایران: سرزمین آریایی ‌ها

مردم این پادشاهی که زمانی پارس نامیده می‌شدند در واقع در امپراتوری هخامنشی زندگی می‌کردند. آنها در نامشان از کلمه آریایی استفاده می ‌کردند که این معنای آن بود که مردم به زبان هندی-اروپایی صحبت می‌ کردند (هیچ ارتباطی با نسخه نازی این واژه وجود ندارد). یکی از نام ‌های آریایی ‌ها، ایرانشهر بود. این رومیانی بودند که به اشتباه سرزمین پارس را بعد از امپراطوری هخامنشی به این نام خواندند. با این حال، ۱۰۰۰ سال طول کشید، اما در سال ۱۹۳۵ میلادی، شاه ایران از جهان خواست که این سرزمین را ایران بنامند. این قانون تا دهه ۱۹۷۰ میلادی به طور کامل تصویب نشده بود.

بحرین: دو دریا

کشور کوچک عربی بحرین، یک مجمع ‌الجزایر بین عربستان ‌سعودی و قطر است. خلیج بحرین در غرب این سرزمین و خلیج فارس در شرق آن واقع شده است. این سرزمین با دو دریا بزرگ احاطه شده به همین دلیل به زبان عربی به آن بحرین می‌ گویند که دقیقا به معنی وضعیت این سرزمین است (در میان دو دریا).

​​​​​انگلستان: سرزمین انگلزها​​​​

قبایل اولیه ژرمنی اروپا شامل انگلیسی‌ هایی بودند که پس از حمله قرن پنجم در کشور جزیره‌ای ساکن شدند. نام آنگلی (Anglii) از شبه‌ جزیره آنگلیا (Anglia Peninsula) آمده که در آن از انگلیسی ‌ها استقبال شد. ژوتها (Jutes) و ساکسون ‌ها (Saxons) نیز از شبه‌ جزیره آلمان به آن‌ ها پیوستند و به همین دلیل است که اصطلاح آنگلوساکسون به عنوان توصیف ‌گر به کار می ‌رود.

کانادا: دهکده

در حالی که کانادا پر از استان ‌های است نام ‌‌آنها در ارتباط با مردم و موسسان آن است، نام این کشور اما به هورون ایروکوا (Huron-Iroquois) نسبت داده می ‌شود. این یک سوء تفاهم میان کاشفان فرانسوی و بومیان کانادا بود که در دهه ۱۵۰۰ میلادی با استفاده از کلمه kanata  (به معنی دهکده) به بومیان داده شد تا تازه‌واردان درک درستی از موقعیت داشته باشند. این نام به معنای تمام زمین ‌های شمال رودخانه سنت لورنس است که زمانی به نام  رودخانه کانادا معروف بود. با بزرگ شدن کانادا، این نام نیز بر روی این سرزمین باقی ماند.

اتریش: قلمرو شرقی

آلمان زمانی قوی ‌ترین کشور مسلط بر اروپا بود و مدت‌ها پیش از آنکه خانواده هاپسبورگ (Hapsburgs) بر اتریش حکومت کند، این سرزمین قسمتی از المان بوده است. از آنجا این سرزمین در شرق ایالت باواریا آلمان واقع شده بود، به طور طبیعی به آن قلمرو شرقی می ‌گفتند که در زبان آلمانی به استرایچ (Osterreich) تلفظ می‌ شود.