چرا بیماری گلوکوم و سندرم خشکی چشم همزمان پدیدار می شود؟

 گلوکوم یا آب سیاه یکی از بیماری‌های شایع چشم است که به دلیل افزایش فشار‌های داخل چشم و آسیب بر عصب بینایی، بروز می‌کند.

متاسفانه این بیماری می‌تواند باعث آسیب‌های غیرقابل بازگشت به بینایی فرد شود. از این رو، توجه به این بیماری بسیار ضروری است.

متاسفانه سندرم خشکی چشم و گلوکوم دو بیماری هستند که به موازات یکدیگر در چشمان فرد بروز می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهد ۴۰ تا ۵۰ درصد افراد مبتلا به آب سیاه به سندرم خشکی چشم نیز مبتلا هستند. این بیماری در زنان شایع‌تر از مردان است.

بروز سندرم خشکی چشم می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد که از مهمترین آن‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

۱- التهاب پلک‌ها
۲- فعالیت‌هایی که باعث می‌شود فرد به مدت طولانی کمتر پلک بزند مانند نگاه کردن به صفحه مانیتور یا کتاب خواندن
۳- استفاده از قطره‌های چشم برای درمان بیماری آب سیاه به مدت طولانی
۴- شرایط محیطی متفاوت مانند رطوبت کم، و یا در معرض باد گرم یا سرد قرار گرفتن
۵- عفونت‌های قبلی چشم و یا جراحی‌های قبلی بر روی چشم
۶- بیماری‌هایی مانند روماتیسم و سندرم شوگرن
۷- مصرف دارو‌هایی مانند آنتی هیستامین و دارو‌های مربوط به افسردگی

از آنجا که بیماری گلوکوم و سندرم خشکی چشم در غالب موارد به صورت همزمان بروز می‌کند، پزشکان از روش‌های ترکیبی برای درمان هر دو بیماری بهره می‌گیرند.

مهمترین این راهکار‌های درمانی شامل موارد ذیل می‌شود:

۱- نرم کننده‌های چشم که به صورت عمومی در غالب قطره‌های چشمی تجویز می‌شود.
۲- پاک سازی پلک‌ها و استفاده از کمپرس گرم برای کاهش التهابات آن
۳- کاهش خشکی چشم با کمک مرطوب کننده ها، اجتناب از قرار گرفتن در معرض باد گرم و سرد، و افزایش پلک زدن در زمان مطالعه
۴- تجویز داکسی سایکلین و دیگر دارو‌های خوراکی برای جلوگیری از التهاب بیشتر پلکان
۵- تجویز قطره‌های دارویی سیکلوسپورین و لیفتگراست و نیز استفاده از دارو‌های استروئیدی برای کاهش التهابات