چه بلایی سر جانی دپ آمده؟
خاطرات خوب ما را خراب نکن آقای بازیگر
مجله اینترنتی کولاک، مترجم: پرویز فغفوری آذر
بازی در مجموعه فیلم‌های «دزدان دریایی کارائیب» و فیلم‌هایی که توسط تیم برتون کارگردانی شده‌اند، انتظارات را از جانی دپ به حدی بالا برده که حتی با مایوس‌کننده‌ترین سناریوها هم از او بالاترین انتظارها را داریم. اما با فروش ناامیدکننده فیلم «پروفسور» انگار باید این واقعیت را قبول کرد یکی دیگر از بازیگران محبوب نسل ما هم به آخر خط نزدیک شده است.
داستان فیلم:
یک استاد دانشگاه پس از این که متوجه می‌شود سرطان مرحله چهارم ریه دارد و نهایتا شش ماه تا مرگش باقی مانده، دست از زندگی معمولی می‌شوید و تبدیل می‌شود به کسی که تا به حال نبوده. به بهبود رابطه‌اش با دخترش که تا به حال چشم دیدن یکدیگر را نداشتند می‌پردازد. یک استاد عشق پارتی می‌شود که کلاس‌هایش را در زمین چمن دانشگاه یا بار کنار دانشگاه برگزار می‌کند و اتفاقاً شاگردانش از نحوه جدید تدریس او بیشتر خوششان می‌آید و استقبال بیشتری از کلاسش می‌کنند. با آنها به بار می‌رود و ضمن مستی به آنها درس می‌دهد و انواع سیگار و مخدر را با آنها امتحان می‌کند، البته پس از این که جلسه اول (بعد از اطلاع از سرطان لاعلاجش) بیش از سه چهارم کلاس را با وعده نمره قبولی آخر ترم، مرخص یا اخراج می‌کند.
آنهایی که باقی می‌مانند آنهایی هستند که به درس و نحوه تدریس استاد علاقه دارند. در این بین او از خیانت همسرش و رابطه‌ای که با مدیر دانشگاه دارد هم باخبر می‌شود اما کاملا بی‌خیال از کنار این قضیه می‌گذرد و با اطلاع از این که مدت زیادی برای زندگی ندارد، با قضیه راحت کنار می‌آید. او با آگاهی از نزدیک بودن مرگش، سعی می‌کند با تمام مسائلی که دارد به آرامی به صلح برسد. یکی از دانشجویانش به او نزدیک می‌شود و با اطلاع از این که او سرطان دارد، به جای دور شدن از استادش، سعی می‌کند به او نزدیک‌تر بشود که دپ جلوی او را می‌گیرد. دنی هیوستون (در یکی از معدود نقش‌های مثبتش) نقش یک دوست دست و پا چلفتی اما مهربان و وفادار را بازی می‌کند که با اطلاع از سرطان دپ اول گریه می‌کند، سپس همدردی و بعداً او را از هر مخمصه‌ای که در آن گیر می‌کند، نجات می‌دهد. تقصیر هم ندارد البته. او کلاً یک دوست دارد و آن هم جانی دپ ِ مُردنی است. او با تهدید مدیر دانشگاه به فاش کردن رابطه‌ای که با همسرش دارد، از او یک مرخصی بلندمدت می‌گیرد و قرار می‌شود که برود دنبال جایی برای یک مرگ آرام. در نهایت در یک مهمانی که توسط مدیر دانشگاه ترتیب داده شده او پس از آن که حسابی مست می‌کند، پته همه را روی آب می‌ریزد، مهمانی را ترک می‌کند و… تمام.
بازیگران: جانی دپ (ریچارد براون)، رزماری دویت (ورونیکا براون)، اودسا یانگ (اولیویا براون)، دنی هیوستون (پیتر متیو)، زوئی دویچ (کلیر)، ران لیوینگستون (هنری رایت)، لیندا ادموند (باربارا).
کارگردان و فیلمنامه‌نویس: وین رابرتس. تاریخ اکران در سینماهای امریکا: ۱۹ می ۲۰۱۹٫ زمان فیلم: ۹۰ دقیقه. فروش نهایی: ۱٫۱ میلیون دلار.
«پروفسور» که قبلا قرار بود با نام «Richard Says Goodbye» (ریچارد می‌گه خداحافظ) تولید و اکران شود، از طریق جانی دپ شما را در برابر یک سوال دشوار قرار می‌دهد. شاید سخت‌ترین سوال دنیا: اگر در انتهای راه زندگی خود بودید، چه می‌کردید؟ او تصمیم می‌گیرد تمام کارهایی را که نکرده، انجام دهد تا آرزو به دل این دنیا را ترک نکند. ما که برای لحظه به لحظه زندگی‌مان ارزش قائلیم شاید قادر به درک چنین تصمیمی نباشیم، شاید هم باشیم. اما فراموش نکنید این یک فیلم است و برگرفته از یک سناریو، بنابراین وقوع هر اتفاقی در آن محتمل است.
مدت‌ها بود از جانی دپ فیلم جدی و به دردبخور ندیده بودیم اما انگار او برای بازی در این‌گونه فیلم‌ها طلسم شده و نهایتا قرار است با همان شمال کاپیتان موسکیتوی «دزدان دریایی کارائیب» از این دنیا برود! شخصا از این فیلم خوشم آمد اما منتقدان بی‌رحمانه به آن تاختند و آن را به باد انتقاد گرفتند. خواندن نظرات منتقدان می‌تواند شما را از تماشای «پروفسور» منصرف کند اما توصیه می‌کنم این فیلم را ببینید و سپس درمورد آن نظر بدهید.
گری گلداستین (لس‌آنجلس تایمز): امضای بازیگری دپ مشخص است: مزور و حیله‌گر اما جوانمرد. او اگر سعی کند نقشی غیر از اینها را بازی کند شکست، سرنوشت محتوم آن فیلم است و فروش آن چیزی شبیه فاجعه خواهد بود. همان‌گونه که دیدیم و شد.
ریچارد روپر (شیکاگو سان‌تایمز): زرشک! یکی از بدترین‌های جانی دپ. شک نکنید این فیلم دو دقیقه بعد از دیدنش از ذهن بیننده پاک خواهد شد.
جیمز براردینلی (ریلویوز): این فیلم از اول تا آخرش با عقل جور درنمی‌آید و به طور فزاینده‌ای مزاحم ذهن شما خواهد شد. آن را نبینید که زجر نکشید.
نیک آلن (rogerebert.com): استفاده نامناسب از یک کلیشه خوب برای فیلمسازی باعث می‌شود فضای دانشگاه در فیلم شما بسیار سردتر از آنی باشد که انتظار داشتید. کاش این فیلم را نمی‌ساختید.
جان دفور (هالیوودریپورتر): اگر من بدانم چه کسی رابرتس را مجبور به نوشتن و کارگردانی این فیلم کرده و بدتر از آن، چه کسی جانی دپ را مجبور به بازی در این فیلم کرده… اگر بدانم!
بن کنیگزبرگ (نیویورک تایمز): چرا جانی دپ این فیلم را بازی کرد؟ انگار او را مجبور کرده بودند. کاملا واضح است که تمام تلاش خودش را کرده که این نقش را خوب بازی نکند! همان جانی دپ خودخواه همیشگی.
خب، ظاهراً منتقدان اصلا از این فیلم خوششان نیامده و بالاترین رتبه‌ای که از پنج ستاره گرفته، تنها یک ستاره بوده است. با تمام این مسائل، باز هم دیدن آن را به شما توصیه می‌کنم. سکانس‌های جالبی دارد. گرچه با نگاهی به فروش کلی فیلم نتیجه می‌گیرم که در نهایت حق با منتقدان است.
منابع: hollywoodreporter و rottentomatoes
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
