درباره آرتروز زانو چه می دانید؟ این بیماری چه نشانه هایی دارد؟

مجله اینترنتی کولاک ، محمد سیمری : آرتریت یا به زیان ساده تر، التهاب مفاصل به التهاب دردناک در ناحیه ی مفاصل در بدن انسان گفته می شود و یکی از بزرگترین معضلاتی است که افراد به مرور زمان و با گذشت سن با آن مواجه می شوند! شایع ترین دردهای ناشی از آرتروز در نواحی گوناگونی از بدن از جمله زانو، لگن، ستون فقرات و دست دیده می شود.

آرتروز زانو رایج ترین و شایع ترین نوع آرتروز به شمار می رود؛ و عموما افراد بالای ۴۵ سال را هدف قرار می دهد، با این همه در هر سنی احتمال ابتلا به آرتروز زانو وجود دارد. آرتروز زانو در حقیقت تخریب و فرسایش مزمن غضروف مفصلی اطراف زانو است. این التهاب دردناک سبب تورم و اختلال حرکت مفاصل می شود و معمولا در ناحیه دست، زانو، لگن و ستون مهره ها بیشتر است.

انجام فعالیت‌ های تکراری از جمله بالا و پایین رفتن مداوم از پله‌ ها از جمله علل ابتلای زودرس افراد به آرتروز زانو می باشد. همچنین در ورزش‌ هایی مانند فوتبال، بسکتبال و کوهنوردی که زانو همواره در معرض آسیب بوده و فشار بسیاری به آن وارد می‌شود، احتمال ابتلا به آرتروز زودرس افزایش می‌یابد. توجه داشته باشید عوامل متعددی در ابتلا به آرتروز زانو موثر است! ناهنجار‌ی‌ های مادر زادی، ناهنجاری‌ های ثانویه که شایع‌ ترین آن کمبود ویتامین D است که منجر به نرمی استخوان و انحراف در زانو شده و نیز شکستگی‌ های حواشی مفصل زانو را از جمله این عوامل عنوان کرد.

شدت بیماری آرتروز در افراد مختلف متفاوت است، گاهی شدت بیماری ملایم است و با علائم خفیف یا هیچ علامتی همراه نیست؛ اما در موارد پیشرفته آرتروز زانو، غضروف تا حدی فرسایش می یابد که استخوان ها روی یکدیگر ساییده می شوند و در نتیجه استخوان ها آسیب می بینند و بیمار متحمل زانو درد شدید می شود!

اما شاید این سوال برای تان پیش آید که بیماری آرتروز زانو به چه صورت به وجود می آید؟ غضروف مفصلی منافی روی استخوان های مفصل زانو (پشت کشک زانو، پایین استخوان ران و بالای استخوان درشت نی) را می پوشاند؛ این غضروف در زمان بروز آرتروز زانو، خاصیت کشسانی خود را از دست می دهد! به مرور سخت و سفت می شود! ترک بر می دارد و حین انجام فعالیت یا در اثر ضربه راحت تر از پیش آسیب می بیند و فرسوده می شود! بنابراین چون استخوان ها نمی توانند به سهولت روی غضروف ناهموار حرکت کنند. استخوان تحریک می شود و باعث زانو درد می گردد.

توجه داشته باشید که در این شرایط سر استخوان های درگیر ضخیم می شود و خارهای استخوانی شکل می گیرند. همچنین ممکن است قطعه های کوچکی از غضروف شکسته شده پیرامون ناحیه داخلی زانو شناور باشند. غضروف از توانایی محدودی برای ترمیم خود برخوردار است؛ بنابراین بدن انسان با تشکیل زائده هایی استخوانی، واکنشی جبرانی نشان می دهد که به بزرگ شدن آشکار مفصل می انجامد! بروز نشانه ها همواره با میزان آسیب مفصل مرتبط نیست، توجه داشته باشید گاهی علایم آرتروز زانو بدون هیچ دلیل مشخصی می آیند و می روند و در نتیجه ارزیابی نتیجه بخش بودن درمان را دشوار می سازند!

بد نیست بدانید سه عامل اضافه وزن، سن و آسیب دیدگی مفاصل، مهمترین دلایل بروز آرتروز هستند. دقت داشته باشید براساس جدیدترین مطالعات انجام یافته، با چند راهکار ساده می توان عوارض آتروز را کاهش داد. اولین قدم برای مدیریت آرتروز، کاهش وزن است. وزن طبیعی سبب می شود که مفاصل متحمل فشار کمتری شوند که این به معنی فشار، التهاب و درد کمتر است. برای نمونه، پیاده روی به عنوان یک فعالیت هوازی مفید، نقش بسزایی در کاهش درد آرتروز دارد. پیاده روی علاوه بر اینکه هیچ فشاری روی مفاصل وارد نمی کند، سبب کاهش فشار خون، تقویت قلب و کاهش خطر شکستگی استخوان ها و لگن می شود.

این بیماری دارای چند مرحله می باشد که در مرحله ی نخست آن فرد حالت درد و کوفتگی در مفصل زانو و خستگی زودرس را دارد، که در این مرحله غضروف مفصل در حالت ساییدگی است و در صورت مراجعه زودهنگام فرد احتمال درمان آرتروز در این مرحله وجود دارد.

بیماری آرتروز ناشی از التهاب است؛ قرمزی، تورم، درد و احساس گرما در نقطه ای خاص از بدن، نشانه ی وجود التهاب در آن منطقه است. یکی از مهم ترین مواد غذایی کاهش دهنده التهاب، اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که سبب کاهش میزان دو پروتئین به نام های CRP و interleukin-6 می شوند. میوه ها و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان از دیگر مواد ضد التهابی هستند که برای افراد مبتلا به آرتروز توصیه می شود؛ روزی ۲ تا سه واحد سبزی و میوه های حاوی آنتی اکسیدان توصیه شده است. هر واحد شامل یک فنجان است.