چطور متوجه علائم بیماری اسکیزوفرنی شویم؟

مجله اینترنتی کولاک، ترجمه: پردیس کیانی: اسکیزوفرنیا Schizophrenia نوعی اختلال چالش برانگیز است که اغلب تشخیص بین واقعیت و تخیل را سخت   می کند و تفکر شفاف، مدیریت احساسات، ارتباط با دیگران و عملکرد عادی را دشوار می سازد. شکی نیست که شرایط برای کسی که مبتلا به اسکیزوفرنی است بسیار سخت و پر از استرس است اما به این معنا نیست که امیدی وجود ندارد. اسکیزوفرنی می تواند با موفقیت مدیریت و کنترل شود. اولین قدم شناخت علائم و نشانه هاست. گام دوم درخواست کمک بدون تاخیر است. با کمک درست، درمان و پشتیبانی، فرد بیمار می تواند یاد بگیرد که اختلال را مدیریت کند و زندگی رضایت بخشی را برای خود فراهم سازد.

اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی یک اختلال مغزی است که طرز رفتار، افکار و بینشِ نسبت به دنیای اطرافِ فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری به پارانویا اسکیزوفرنی یا شیزوفرنیِ پارانویا معروف است. افرادی که مبتلا به این بیماری هستند، درک متفاوتی از واقعیت دارند. آن ها ممکن است چزهایی را ببینند یا بشنوند که در واقعیت وجود ندارد. به روش های عجیب و گیج کننده ای حرف می زنند و بر این باورند که دیگران سعی دارند به آن ها آسیب برسانند یا احساس می کنند که مداوم تحت مراقبت هستند. این مساله ممکن است در روابط یا کارهای روزمره مانند: استحمام، خوردن، یا هر کاری که یک فرد عادی در طول روز انجام می دهد، اختلال ایجاد کند و منجر به مصرف الکل یا مواد مخدر در تلاش برای خود درمانی شود. بسیاری از افراد اسکیزوفرنی از دنیای بیرون فاصله می گیرند و در معرض خطر سردرگمی، ترس و البته خودکشی قرار می گیرند. به خصوص در شش ماه ابتداییِ دوره ی درمانشان که آن ها دچار افسردگی شدید می شوند، ممکن است دست به خودکشی بزنند. در حالی که بیماری اسکیزوفرنی یک بیماری مزمن است، اما نگرانی ها درباره ی این بیماری بیش از حد لازم است. بیشتر افراد مبتلا در طول زمان درمان شده اند و به زندگی عادی خود برگشته اند. اسکیزوفرنی اغلب اپیزودیک است، بنابراین دوره های بهبودی معمولا نتیجه ی خوبی داشته اند. علاوه بر حمایت درست از طرف دیگران، دارو و دوره های درمانی بسیاری از این بیماران را قادر ساخته است که بیماری خود را مدیریت کنند و از زندگی عادی لذت ببرند.

نشانه های اولیه بیماری اسکیزوفرنی

در بعضی افراد، اسکیزوفرنی بدون هیچ علائم اولیه ای، خود ناگهان بروز می دهد. اما در بیشتر افراد این بیماری به مرور رشد می کند و به صورت تدریجی شدت می یابد. اغلب اطرافیانِ فرد بیمار زود متوجه می شوند که چیزی نادرست است، بدون اینکه متوجه بشوند دقیقا چیست. در مراحل اولیه، بیمار خیلی عجیب به نظر می رسد. او خود را از دیگران دور می کند، بی احساس می شود، خود را پنهان می کند، حرف های عجیب می زند و یک بی تفاوتی عمومی نسبت به دنیای اطرافش نشان می دهد. آن ها ممکن است از سرگرمی ها و فعالیت های روزانه ی خود فاصله بگیرند و عملکردشان در مدرسه یا محیط کار، عملکرد درستی نباشد و حتی ممکن است دست به خرابکاری بزنند.

شایع ترین علائم بیماری اسکیزوفرنی:

– افسردگی و کناره گیری از اجتماع

– بدگمانی و واکنش شدید به انتقادات فردی

– نگاه بی حالت و بی تفاوتی نسبت به افراد و اتفاقات

– ناتوانی در ابراز احساسات مانند: گریستن یا ابراز شادمانی و خندیدن و خنده ها و گریه های نا به جا

– گفتن جملات عجیب و غریب و استفاده از کلمات نا مفهموم

این علائم استدلال کافی برای این بیماری نیست، اما در حالی که این علائم را در فرد نزدیک یا حتی خودتان مشاهده کردید، حتما به دنبال مشاور پزشکی باشید. اگر مبتلا اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی باشید حتما درمان خواهید شد. باید بدانید که اسکیزوفرنی ۵ علائم مهم دارد: هذیان گویی، توهم دیداری و شنیداری، آشفتگی، رفتار نا منظم و علائم منفی که در افراد مختلف، متفاوت است. لازم به ذکر است که ممکن است این علائم در طول زمان از یکی به دیگری تغییر کند، ( مثلا هذیان گویی به آشفتگی تغییر یابد).

روش های درمانی اسکیزوفرنی

به همان اندازه که تشخیص این بیماری ممکن است ناراحت کننده باشد، نادیده گرفتن آن باعث از بین رفتنش نمی شود. تشخیص این بیماری نباید منجر به حبس ابد فرد شود، با درمان درست و کمک به بالا بردن اعتماد به نفسِ فرد، به او کمک می کند تا در راه بهبودی قدم بردارد. یکی از موثر ترین روش های درمانی، استفاده از دارو و تغییر سبک زندگی است و حمایت اجتماعی است. اسکیزوفرنی نیازمند درمان طولانی مدت است. درمان گروهی در کنار افرادی که به  این بیماری دچار هستند، نتیجه ی بهتری دارد. اگر کمی احساس بهبودی کردید، طول درمان را رها نکنید. شما نمی توانید تشخیص دهید که بیماری کامل از بین رفته است یا خیر. این مساله تنها با کمک پزشک باید انجام شود.

منبع: helpguide