معرفی فیلم جوجو خرگوشه Jojo Rabbit + اسامی بازیگران، خلاصه داستان و نقد فیلم

معرفی فیلم جوجو خرگوشه Jojo Rabbit در این مطلب. جوجو خرگوشه یا خرگوش جوجو فیلمی در سبک کمدی-درام به کارگردانی تایکا وایتیتی است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. (برای دیدن مطالب بیشتر به لینک برچسب فیلم جدید خارجی مراجعه کنید.)

اسامی بازیگران

از بازیگران آن می‌توان به اسکارلت جوهانسون، تایکا وایتیتی، ربل ویلسون و سم راکول اشاره کرد. این فیلم از سوی فاکس سرچلایت پیکچرز منتشر شد.

داستان فیلم

ماجرای فیلم در بازه زمانی جنگ جهانی دوم و در کشور آلمان اتفاق میافتد . پسر بچه ای به نام جوجو که تحت تاثیر پیرامون خود قرار گرفته و عاشق هیتلر است ، آرزویش عضو شدن در گروه محافظین شخصی هیتلر است . او وارد بخش آموزشی نظامی میشود اما برایش مشکلاتی به وجود می آید و آموزش اخراج میشود. مادر جوجو به یک یهودی در خانه خود پناه میدهد ظاهرا مادر جوجو مخال عقاید هیتلر است.

پسر بچه (جوجو ) از این دختر یهودی خبری ندارد تا اینکه او را در پشت دیوار پیدا میکند (جای مخفی در دیوار درست شده است و دختر در آنجا زندگی میکند ) . جوجو از او میترسد و فرار میکند ولی دخترک او را میگیرد و خود را به او به عنوان یک جهود ( یهودی ترسناک ) معرفی می کند. پسر بچه که تحت عقاید هیتلری تصویر وحشتناکی از یهودیان دارد ترسش از او بیشتر میشود و او را دشمن خود میداند و به مبارزه و تخلیه اطلاعات او میپردازد . زمان که میگذرد جوجو بیشتر به دختر علاقع پیدا میکند و ترسش میریزد. دیگر از او نمی ترسد.

حتی زمانی مامورین حکومتی برای گشتن خانه می آیند اما جوجو دختر یهودی را به آنها معرفی نمیکند و با زرنگی دختر از ماجرا زنده قصر در میروند. مادر جوجو به علت همکاری با منافقین حکومتی اعدام میشود . جوجو ناراحت و تنها میشود . پس از شکست هیتلر و خودکشی او آمریکایی ها تمامی سربازان هیتلر را اسیر میکنند. جوجو هم گیر میافتد اما با کمک فرمانده فرار میکند ولی فرمانده تیرباران میشود . جوجو وقتی به خانه میرود پیش دختر یهودی میشیند . دختر یهودی از او میپرسد که آلمان شکست خورد ولی جوجو به ناچار از ترس تنها ماندن به او میگوید که خیر فرانسه شکست خورده است . در ادامه جوجو دختر یهودی را به خیابان میبرد و دختر متوجه دروغ جوجو میشود ولی در کنار او می ماند.

نقد منتقد ورایتی درباره فیلم:

این هیتلر خیالی، دوست خیالی جوجو بتزلر است، پسری ده ساله که در زیر سلطه‌ی رایش سوم بزرگ شده و آن را می‌پرستد. دنیای نازی‌ها تنها چیزی است که جوجو در این دنیا می‌شناسد و هر گاه نیاز به کمک داشته باشد، هیتلر مانند فرشته‌ای کنار او ظاهر شده و به جوجو امداد می‌دهد. وقتی به این هیتلر هجوآمیز عادت کنید (که بیش‌تر از دو دقیقه طول نمی‌کشد) می‌بینید جوک‌های او آن قدرها هم خنده‌دار نیست. البته هدف نهایی کمدی جوجو خرگوشه، خنداندن مخاطبش نیست.

فیلم می‌خواهد مخاطبش از علاقمندی به اثری جسورانه هستند در حالی که فیلم ذاتن پا فراتر از آنچه باید نمی‌گذارد. همه‌ی این‌ها ممکن است به این تفکر منجر شود که جوجو خرگوشه برای حضور پررنگ در فصل جوایز ساخته شده (و شاید در این امر موفق باشد) اما در عین حال با بد بودنش، خود را از آن طبقه جدا می‌کند. جوجو خرگوشه فلیمی مرسوم به قواعد آثار استودیویی است که لباس «جسارت» بر خود پوشانده تا توجهات را جلب کند. جوک‌های فیلم در مورد نازی‌ها آن قدر هم خنده‌دار نیستند و شاید برای همین پس از پرده‌ی آغازین، به کل غیب می‌شوند.

بعد از چیدن دنیایش، وایتیتی خود را معطوف به موضوع اصلی داستان می‌کند: داستان دوستی میان جوجو که پس از نکشتن خرگوش جلوی دوستانش، گفته می‌شود لیافت کافی برای نازی بودن ندارد (لقب خرگوش هم از همین جا می‌آید) و از کمپ جوانان هیتلر اخراج می‌شود، و السا کُر است؛ دختری یهودی که مادر جوجو در خانه به او پناه داده. چرا؟ چون رفتارهای این شهروند آلمانی بیش‌تر به سیاستمداران آمریکایی می‌خورد. دنیای سفید و سیاه فیلم همین است؛ شخصیت‌ها یا فرشته هستند یا شیطان. مخاطبان هم می‌توانند این را ببینند. پس جوجو خرگوشه چه پیامی دارد؟ این موضوع واضح نیست چرا که در همان لحظه‌های احساسی که باید این دو شخصیت را بیش‌تر بشناسیم، عواطف سطحی باقی می‌مانند.

اگر روراست باشیم، جوجو خرگوشه داستان دوستی ساده میان دو کودک است. اما چیزی که فیلم را خاص می‌کند و جوجو خرگوشه تبدیل به قلمرو طلوع ماه وس اندرسون با صلیب شکسته و سگ‌های ژرمن می‌شود، عدم شجاعتش در نوآوری است. درست است فیلم بیش‌تر برای دل‌خوشی مخاطبش ساخته شده ولی این یکی جزو آن دسته فیلم‌هایی است که با کمدی سیاه بلااستفاده‌اش، ما را به این نتیجه می‌رساند که حق‌‌مان دیدن چیزی بیش‌تر از فیلمی برای دل‌خوشی محض بوده.