ماجرای انتخاب روزبه حصاری برای بازی در نقش جواد جوادی در بچه مهندس ۳ + مصاحبه جدید

ماجرای انتخاب روزبه حصاری برای بازی در نقش جواد جوادی در بچه مهندس ۳ به همراه مصاحبه جدید روزبه حصاری و نظر این بازیگر درباره یونا تدین و مانی رحمانی. بازی روزبه حصاری مورد پسند طرفداران سریال بچه بچه مهندس قرار گرفته است.روزبه حصاری به خوبی توانسته در سریال بچه مهندس ۳ نقش جواد جوادی را بازی کند. قبل از او یونا تدین و مانی رحمانی این نقش را برعهده داشتند و آن دو نیز خاطره خوبی از خود به یادگار گذاشتند. حرف‌های حصاری را درباره سریال بچه مهندس را بخوانید:

هر دوی‌شان ماه هستند. هم یونا و هم مانی. آنقدر خوش‌انرژی و خوش قریحه هستند که یک مقدار کار از این جهت سخت بود. اما این‌که کار چطور به من پیشنهاد شد، خیلی اتفاقی. یک فراخوان منتشر شد، من خانه بودم، به مامانم گفتم این نوجوان شبیه من نیست؟ گفت چرا. وقتی مادر این را می‌گوید دیگر باید یک مقدار روی نظرش فکر کرد. آن زمان به خودم اجازه ندادم که این فراخوان را پیگیری کنم. به این دلیل که یک فراخوان عمومی بود و احساس می‌کردم من اگر به عنوان بازیگری که در حد و اندازه خودش چند کار انجام داده، اگر بخواهم پیشنهاد بدهم، یک مقدار شبیه به استفاده از امکانات است.

حتی به یکی از بازیگران دو فصل قبل که از دوستان و همکاران من است، زنگ زدم، اتفاقا آن روز سر این دوست‌مان خیلی شلوغ بود و گفت روزبه من به تو زنگ می‌زنم. دو روز بعد به من زنگ زد که چه کاری داشتی، گفتم هیچی، می‌خواستم حالت را بپرسم و اصلا مساله را عنوان نکردم. تا این‌که تیم تولید خیلی به دنبال بازیگر مناسب این نقش می‌گشته‌اند و خیلی اتفاقی از من، «سلام آقای مدیر» در حال پخش بوده است.

این‌طور که به من گفتند، آقای غفاری که سریال را می‌دیده‌اند، به تیم کارگردانی می‌گویند این بازیگر گزینه خوبی برای نقش جواد است. فیلمبرداری قسمت‌های اول شروع شده بود که من را دعوت کردند و من وارد کار شدم. نمی‌دانم اسمش را چی بگذارم ولی انگار از ته دلم خواستم و جذب شد. جز قسمت و حکمت، نمی‌توانم اسم دیگری برایش بگذارم.

من فقط می‌توانم بگویم تماشاگر با غافلگیری‌های بسیاری روبه‌رو خواهد شد. یعنی هر چه تا الان غافلگیری داشتیم، ضربدر ده کنید. آن چیزهایی که آدم فکرش را نمی‌کند به وقوع می‌پیوندند.

من کارم را از نوازندگی شروع کردم و نوازنده سازهای کوبه‌ای هستم. آن زمان یک مقدار دوران پسادانشجویی بود. دوران بین فضای دانشگاهی و فضای هنری بود. می‌خواستم خیلی جدی این مسیر را شروع کنم و راهی هم برای خودم نداشتم. با یک سری بند نواختم که الان صاحب‌نام هستند. البته شاید راضی نباشند الان اسم‌شان را بیاورم ولی گروه‌هایی هستند که الان آلبوم می‌دهند، کنسرت برگزار می‌کنند و شاید راضی نباشند اسم‌شان بیاید که یک موقع کنار خیابان با هم ساز می‌زدیم.