حمایت جنجالی و پرحاشیه رامبد جوان از عادل فردوسی پور و برنامه نود

نامه سرگشاده ۱۰۳۳ نفر از خبرنگاران و اهالی رسانه به علی‌ عسکری
نود و فردوسی پور را حفظ کنید
.
در متن نامه آمده است:
.
جناب آقای علی‌عسگری
رییس محترم سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام؛
.
همانطور که مطلعید پخش برنامه تلویزیونی نود، با تهیه‌کنندگی و اجرای عادل فردوسی‌پور از آخرین هفته سال ۱۳۹۷ متوقف شده است.

تصمیمی که نه از پیش اعلام شده بود، نه از دیدگاه افکار عمومی و مخاطبان میلیونی برنامه، دلیل مشخصی داشت و نه توضیحی درباره آن داده شد.
.
درباره اهمیت و محبوبیت این برنامه هرچه گفته شود، اضافه‌گویی است. همین بس که این برنامه در جشنواره تلویزیونی جام‌جم از طرف مردم و داوران به عنوان بهترین برنامه ترکیبی سیما انتخاب شد.

مشابه جوایزی که او در همه دو دهه اخیر گرفته و بدون هیچ اما و اگری بهترین برنامه‌ساز، مجری و گزارشگر ورزشی تلویزیون بوده است. با این همه، عادل فردوسی‌پور از سال گذشته برنامه‌ای را که سال‌ها برای موفقیت و اعتلایش زحمت کشیده بود از دست داده.

اتفاقی که چه در سطح جامعه و چه نخبگان، با ناباوری، تاسف و انتقاد بسیاری مواجه بوده است.

نکته قابل ذکر، وجهه حرفه‌ای ماجراست؛ عادل فردوسی‌پور به عنوان یکی از متبحرترین ژورنالیست‌های حوزه رسانه تصویری برای صداوسیمای کشور و برای جامعه یک سرمایه است و نباید از او چشم‌پوشی کرد.

او با وجود ضعف‌های برنامه‌اش، توانسته در طول نزدیک به دو دهه، برنامه‌ای در بالاترین حد استاندارد تلویزیون ایران بسازد و بی‌وقفه روی آنتن بفرستد.

سلامت او در برنامه‌سازی و نقش‌اش در شفاف‌سازی فضای فوتبال، ورزش و مقابله با فساد در این حوزه بر هیچکس پوشیده نیست. نبودن او بی‌شک کمکی به رشد و پالایش فضای فوتبال نخواهد کرد.

اگر یکی از بزرگترین دغدغه‌های مسئولان کشور، برخورد با مفاسد، مشکلات مدیریتی و تلاش برای امید بخشیدن به جامعه است، کاری که عادل فردوسی‌پور در سیما کرده، بدیلی ندارد و جایگزینی نخواهد داشت.

او بی‌هیچ تردید، در کار خود یک متخصص و حرفه‌ای است و همانطور که بارها اعتراف کرده، خود را «فرزند رسانه ملی» می‌داند.

ما روزنامه نگاران،اهالی رکن چهارم دموکراسی،از شما میخواهیم که در این تصمیم بازنگری شود.

یک وجه از آسیب چنین تصمیمی به خود آن سازمان و شما به عنوان مدیر و مسئول همه عملکرد و فعالیت‌هایش برمیگردد که ما قصد قضاوت و اظهارنظر درباره‌اش را نداریم.

این که نود چه جایگاهی در رسانه ملی داشته،برای این سازمان چه نقشی ایفا کرده،چقدر کسب درامد داشته و تا چه اندازه به اعتبار شبکه و رسانه‌اش کمک کرده.

اما ما به عنوان مخاطبان این برنامه و آحادی از ملت که صاحبان اصلی رسانه ملی‌اند،درخواست میکنیم،یکی از سالم‌ترین،حرفه‌ای ترین و تماشایی‌ترین محصولات جام‌جم را از ما دریغ نکنید.اینجا نه قصد برشمردن مشکلات و آن سازمان را داریم و نه میخواهیم درباره سیاست ها و مدیریت زیرمجموعه شما حرفی بزنیم.

میخواهیم بگوییم که یکی از بزرگترین سرگرمی ها و دلمشغولی‌های ما و بخش بزرگی از مردم،تماشای برنامه دوشنبه شب بوده است و از شما میخواهیم آن را به مردم بازگردانید.

مطمئنا تاریخ درباره‌ی همه‌ی ما داوری خواهد کرد و ما جز آن چیزی نیستیم که انجام میدهیم و از خود به جا میگذاریم به قول شاعر،باری چو فسانه میشوی ای بخرد،افسانه نیک شو نه افسانه بد.
.
.
با تجدیداحترام،روزنامه‌نگاران،خبرنگاران و اهالی رسانه