عواملی که باعث ایجاد زگیل تناسلی در مردان می شود چیست؟ + راه های انتقال و درمان
زگیل تناسلی که به نام کاندیلوما نیز شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است. این زگیل‌ها در اثر عفونت با نوعی ویروس به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. لوسیون‌ها و پمادهای مختلف پزشکی برای درمان این بیماری وجود دارد. اگر این درمان‌ها مؤثر نباشند، می‌توان زگیل‌ها را با نیتروژن مایع منجمد کرد و یا با استفاده از الکترو درمانی یا لیزر درمانی از بین برد. علائم زگیل تناسلی در مردان و زنان یکی است. اما وقتی صحبت از عوامل خطر و مکان‌های شیوع می‌شود، جنسیت‌ها متفاوت می‌شوند. بنابراین تمام چیزهایی که نیاز است در مورد زگیل‌های تناسلی در مردان بدانید در این مقاله آورده شده است.
چه عواملی باعث ایجاد زگیل تناسلی در مردان می‌شود؟
مانند همه زگیل‌ها، زگیل‌های تناسلی در مردان (که به آن کوندیلوماتا آکومیلاتا نیز گفته می‌شود) در اثر ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV ایجاد می‌شود. بیش از ۱۵۰ سویه مختلف HPV وجود دارد که برخی از آن‌ها به عنوان عامل سرطان شناخته می‌شوند. البته لازم به ذکر است که سویه‌هایی که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند، معمولا باعث سرطان نمی‌شوند. در واقع برخلاف سویه‌های “پر خطر” که مسئول سرطان هستند، پزشکان این سویه‌ها را کم خطر می‌دانند.
زگیل‌های تناسلی در مردان به چه شکل است و در کجا ایجاد می‌شوند؟
به نقل از دکتر محرابیان متخصص درمان زگیل تناسلی، زگیل‌های تناسلی بسته به میزبان خود می‌توانند از نظر ظاهری متفاوت باشند. در بعضی از مردان، به رنگ سفید یا همان رنگ پوست هستند، در حالی که در برخی دیگر تیره‌تر از رنگ پوست هستند. آن‌ها می‌توانند به صورت خوشه‌ای روی یوست ظاهر شوند، اما گاهی اوقات به صورت یک برآمدگی منفرد نیز دیده می‌شوند. زگیل‌ها همیشه واضح نیستند، بعضی وقت‌ها مانند گل کلم هستند، اما می‌توانند صاف یا به صورت برآمدگی‌هایی نیز دیده شوند.
مشاهده زگیل‌های تناسلی در آلت تناسلی ساده‌ترین روش برای تشخیص هستند. بنابراین مردانی که بر روی آلت تناسلی یا بر روی بیضه‌های خود زگیل تناسلی دارند، احتمالاً می‌دانند که چه اتفاقی افتاده و برای درمان زگیل تناسلی آن اقدام می‌کنند. همچنین زگیل‌های تناسلی می‌توانند دهان، گلو و مقعد را نیز آلوده کنند و در این موارد درمان آن‌ها بسیار آسان است.
آیا زگیل‌های تناسلی درد دارند؟
زگیل‌های تناسلی معمولاً بدون درد هستند اما می‌توانند ناراحت کننده باشند و باعث درد خفیف، خارش یا خونریزی شوند. اگر زگیل‌ها به دلیل اصطکاک تحریک شوند، احتمالاً صدمه دیده یا خونریزی می‌کنند. این اتفاق می‌تواند ناشی از فعالیت جنسی، کندن زگیل‌ها یا پوشیدن لباس تنگ باشد. اگر زگیل تناسلی در مجرای ادرار یا مقعد ایجاد شود، ممکن است هنگام ادرار کردن دچار سوزش یا درد شوید.
آیا زگیل تناسلی همان تبخال است؟
خیر، زگیل و تبخال یکسان نیستند اما این دو بیماری شباهت‌هایی به هم دارند. هر دوی آن‌ها STI های متداول هستند که باعث ایجاد ضایعات دستگاه تناسلی می‌شوند، در حالی که تبخال باعث ایجاد زخم می‌شود اما زگیل زخمی ایجاد نمی‌کند.
زگیل‌های تناسلی در اثر HPV ایجاد می‌شوند. در صورتی که تبخال در اثر ویروس تبخال سیمپلکس ، یا HSV-1 یا HSV-2 بوجود می‌آید.
علائم اضافی تبخال شامل موارد زیر است:
- علائم آنفلوانزا
- تورم غدد لنفاوی
- سوزش یا سوزن سوزن شدن قبل از ظهور زخم‌ها
- تاول‌های پر درد و پر از مایع
- درد سوزش هنگام ادرار کردن
زگیل‌های تناسلی چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
اگر کسی فکر کند زگیل دارد یا در معرض HPV است، باید به یک ارائه دهنده خدمات درمانی یا کلینیک مراجعه کند. آن‌ها طلاعات دقیق‌تر را بررسی می‌کنند و ممکن است از لنز ذره‌بین برای یافتن زگیل‌های کوچکتر استفاده کنند. گاهی اوقات، مشاهده زگیل بسیار سخت است. همچنین، گاهی تفکیک بین زگیل و برآمدگی طبیعی در ناحیه تناسلی مردان دشوار است.
برای یافتن زگیل یا بافت غیر طبیعی در ناحیه تناسلی مردان، یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی ممکن است اسید استیک (سرکه) را روی دستگاه دستگاه تناسلی مردان قرار دهد. این کار باعث می‌شود زگیل‌ها سفید شده و راحت‌تر مشاهده شوند، به خصوص اگر با یک لنز ذره‌بین مانند کولپوسکوپ مشاهده شوند. با این حال، گاهی اوقات سرکه ممکن است باعث مشخص شدن سایر برجستگی‌های طبیعی نیز بشود، بنابراین این روش تشخیص می‌تواند گمراه کننده باشد.
بیوپسی برای تشخیص زگیل تناسلی ضروری نیست. این کار تنها در صورتی انجام می‌شود که برجستگی غیر معمول به نظر برسد یا تغییر رنگ داده باشد. آزمایشات HPV DNA فقط برای زنان به عنوان بخشی از غربالگری سرطان دهانه رحم تأیید شده و برای تشخیص زگیل مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. از نظر بالینی هیچ آزمایش خونی برای تشخیص HPV وجود ندارد.
هدف درمان زگیل تناسلی مردان
درست است که هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما چندین گزینه درمانی برای زگیل‌های تناسلی وجود دارد. هدف از هر نوع روش درمانی باید از بین بردن زگیل‌های مرئی برای خلاص شدن از علائم آزار دهنده آن‌ها باشد. درمان زگیل ممکن است به کاهش خطر انتقال آن به شریک زندگی که ممکن است هرگز در معرض انواع زگیل HPV نبوده باشد، کمک کند.
برای انتخاب روش درمانی، ارائه دهنده خدمات بهداشتی اندازه، محل و تعداد زگیل‌ها، تغییر در زگیل‌ها، ترجیح بیمار، هزینه درمان، راحتی، عوارض جانبی و تجربه خود را در مورد درمان‌ها در نظر می‌گیرد. هیچ درمانی نیست که برای همه بیماران مناسب باشد. برخی از درمان‌ها در کلینیک یا مطب پزشک انجام می‌شود. برخی دیگر از روش‌ها کرم‌های تجویزی هستند که می‌توانند به مدت چند هفته در منزل استفاده شوند.
درمان زگیل تناسلی مردان
درست است که بعضی از زگیل‌ها خود به خود از بین می‌روند اما در بعضی موارد تا دو سال نیز طول می‌کشد. اگر نمی‌خواهید این مدت طولانی را صبر کنید، گزینه‌های درمانی متعددی برای تسریع در بهبود شما وجود دارد. برای معالجه در منزل، پزشک می‌تواند کرم موضعی برای شما تجویز کند. برای معالجه در مطب، گزینه‌های مختلفی از قبیل کرایوتراپی (انجماد زگیل)، جراحی با لیزر یا الکترودسیکیشن (سوزاندن و خراشیدن زگیل) وجود دارد. همه این روش‌ها می‌توانند مدت زمان بهبود زگیل‌ها را کوتاه کنند اما هیچ درمانی برای عفونت زمینه‌ای HPV وجود ندارد. این بدان معنی است که به محض آلوده شدن، در معرض خطر شیوع مکرر زگیل تناسلی در طول زندگی خود خواهید بود.
درمان‌های انجام شده در مطب پزشک شامل موارد زیر است:
- کرایوتراپی (منجمد کردن زگیل با نیتروژن مایع). این روش می‌تواند نسبتاً ارزان باشد، اما باید توسط یک ارائه دهنده خدمات مراقبت بهداشتی انجام شود.
- پدوفیلوم( یک ترکیب شیمیایی است که باید توسط یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی اعمال شود). این یک روش درمانی قدیمی است و امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
- TCA (اسید تری کلرواستریک) ماده شیمیایی دیگری است که یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی روی سطح زگیل اعمال می‌کند.
- قطع زگیل. مزیت این روش این است که در یک جلسه درمانی در مطب پزشک انجام می‌شود.
- الکتروکاتری (سوزاندن زگیل‌ها با جریان الکتریکی)
- لیزر درمانی (استفاده از نور شدید برای از بین بردن زگیل‌ها) .این روش برای از بین بردن زگیل‌های بزرگتر یا گسترده‌تر استفاده می‌شود، خصوصاً مواردی که زگیل‌ها به خوبی به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند. همچنین، لیزر می‌تواند هزینه زیادی داشته باشد. بیشتر ارائه دهندگان خدمات بهداشتی دستگاه لیزر را در مطب خود ندارند و ارائه دهنده خدمات بهداشتی برای استفاده از آن باید آموزش دیده باشد.
- اینترفرون (ماده‌ای که به زگیل تزریق می‌شود). این روش به علت عوارض جانبی زیاد و هزینه بالا به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد. روش‌های درمانی ارزان‌تری وجود دارند که با عوارض جانبی کمتری زگیل‌ها را از بین می‌برند.
مردان چگونه به زگیل تناسلی مبتلا می‌شوند و چگونه می‌توانند خود را در برابر آن‌ها محافظت کنند؟
زگیل‌های تناسلی عمدتاً از طریق رابطه جنسی واژن، مقعد و دهان گسترش می‌یابد، اما نه همیشه. لمس کردن منطقه آسیب دیده یا به اشتراک گذاشتن لوازم شخصی مانند لوازم جنسی نیز می‌توانند شما را در معرض خطر قرار دهند. درست است که کاندوم‌ها و دم‌های دندانپزشکی خطر ابتلا به زگیل تناسلی را کاهش می‌دهند، اما نمی‌توانند به طور کامل آن‌ها را از بین ببرند. به ویژه اگر زگیل‌ها در منطقه‌ای باشند که تحت پوشش کاندوم قرار نمی‌گیرد. در حالت پیچیده‌تر، حتی اگر شریک زندگی شما زگیل قابل مشاهده‌ای نداشته باشد، باز هم می‌تواند آن را به شما منتقل کند. به دلیل این عوامل، بهترین خط دفاع شما استفاده از کاندوم و دریافت واکسن HPV است. واکسن HPV در برابر چندین گونه ویروس پاپیلومای انسانی محافظت می‌کند، از جمله گونه‌هایی که باعث سرطان می‌شوند و نیز گونه‌هایی که مسئول زگیل تناسلی هستند.
هر شخصی که از نظر جنسی فعال باشد می‌تواند به این ویروس شایع مبتلا شود. راه‌های کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی عبارتند از:
- خودداری (نداشتن رابطه جنسی با کسی).
- داشتن رابطه جنسی فقط با یک شریک زندگی که فقط با شما رابطه جنسی دارد. افرادی که شریک جنسی زیادی دارند در معرض خطر ابتلا به سایر عفونت‌های مقاربتی STI) ) قرار دارند.
- اگر کسی علائم قابل توجهی از زگیل تناسلی داشته باشد، تا زمانی که زگیل از بین نرود نباید فعالیت جنسی داشته باشد. این کار می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به ویروس کمک کند.
- استفاده از کاندوم در زمان شروع رابطه جنسی روش مناسبی است که می‌تواند برای محافظت از زگیل تناسلی استفاده شود، اما فقط برای پوست پوشیده شده توسط کاندوم. کاندوم‌ها تمام پوست دستگاه تناسلی را پوشش نمی‌دهند، بنابراین ۱۰۰٪ محافظت نمی‌کنند.
- اثبات نشده است که فوم‌های اسپرم کش، کرم‌ها، ژل‌ها (و کاندوم‌های حاوی اسپرم کش) در جلوگیری از HPV مؤثر هستند و ممکن است باعث ساییدگی میکروسکوپی شود که ابتلا به STI ها را آسان‌تر می‌کند. اسپرم کش‌ها برای استفاده روزمره توصیه نمی‌شوند.
- واکسن‌هایی که بدن را از انواع HPV محافظت می‌کنند، در بیشتر موارد زگیل تناسلی برای پسران، دختران و آقایان و آقایان جوان در دسترس است و توصیه می‌شود.
اگر شخصی HPV داشته باشد، اگر دوباره در معرض همان نوع قرار بگیرد، احتمالاً مجدداً به آن مبتلا نخواهد شد. این امر احتمالاً به دلیل پاسخ سیستم ایمنی بدن به ویروس است. با این وجود، ممکن است از یک شریک جنسی جدید مبتلا به نوع مختلف HPV آلوده شود. مهم است که شرکاء جنسی ” تصویر کلی” در مورد HPV را درک کنند تا هر دو نفر بتوانند بر اساس واقعیت‌ها تصمیمات آگاهانه بگیرند، نه بر اساس ترس و تصور غلط.
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
