از چه هنگامی مسابقه اسب سواری آغاز شد؟
گویا استفاده از اسب در مسابقه، یکی از قدیمی ترین ورزش هایی بوده است که انسان از آن لذت می برد. مسابقات گوناگون میان اسب ها، از روزگاران بایستان برگزار می شده است؛ از جمله در مصر، در سوریه و همچنین در بابل. هومر در اشعارش از یک مسابقه ی گردونه رانی که نزدیک به هشت قرن پیش از میلاد برگزار شده بود، توصیف هایی دارد.
ولی مسابقه ی اسب سواری یا سوارکاری به شیوه ی امروزی، در کشور انگلستان آغاز شد و با پیدایش اسب های متعلق به نژاد اصیل همزمان بود. مسابقات سوارکاری از نخستین سال های سده ی دوازدهم در انگلستان برگزار می شد ولی فقط از اواخر سده ی هفدهم و اوایل سده هجدهم بود که پرورش اسب برای ورزش و سوارکاری، عملا آغاز شد.
اسب های شرقی از کشورهایی چون عربستان، ترکیه و ایران به انگلستان برده شدند! نریان های شرقی با مادیان های انگلیسی جفتگیری کردند. سه گونه از نریان های مزبور، بسیار مناسب تشخیص داده شدند و به ترتیب اسب “عربی دارلی”، “عربی گادولفین” و “ترک بایرلی” نام گرفتند. شجره نامه ی هر اسب اصیل و ثبت شده ی امروزی به این سه نریان مربوط می شود.
در طول سده ی هجدهم میلادی، سوارکاری به یکی از مهم ترین و دوست داشتنی ترین ورزش ها در کشور انگلستان تبدیل شد. در سال ۱۷۵۱ میلادی یک باشگاه سوارکاری به نام “جوکی کلاب” تاسیس شد و در سال ۱۷۹۳ میلادی نیز نخستین شماره ی نشریه ی موسوم به “دفتر راهنمای نریان ها” که شجره نامه ی اسب های اصیل در آن ذکر شده بود، انتشار یافت.
بد نیست بدانید سوارکاری را تا همین اواخر، “ورزش پادشاهان” می نامیدند! علت این اتفاق نیز آن است که خانواده ی سلطنتی انگلیس از قدیم صاحب اسب های قهرمان بود و آن ها را در مسابقات شرکت می داد و در کشورهای دیگر نیز فقط خانواده های پادشاهان و ثروتمندان می توانستند به دنبال این ورزش بروند. در ایالات متحده ی آمریکا، مسابقات سوارکاری از نخستین سال های سده ی هفدهم میلادی، یعنی پیش از پرورش اسب های اصیل در انگلستان آغاز شده بود.
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |