آشنایی با اولین انسان های سیاره زمین

پروفسور ایسک ویلرسلِو، نسل شناس فرگشتی و رهبر این پروژه در دانشگاه کپنهاگن گفت: «این داستان به مدت زیادی در دنیای علم ناشناخته بود. حالا ما می دانیم که خویشاوندان آنها اولین انسان های سیاره زمین بودند. نیاکان ما از ترس دنیای بیرون در جای خود ساکن بودند در حالی که اجداد استرالیایی ها مشغول سفر در آسیا و اقیانوس بودند.» یافته ها که در نشریه Nature منتشر شد، مربوط به یکی از چهار نیاکان اصلی انسان می باشد که به ما بینشی به چگونگی اولین مهاجرت انسان به خارج از قاره آفریقا، تقسیم شدن و پراکندگی آنها در زمین، می پردازد.

یافته های ویلرسلو که بر اساس بررسی هایی بر روی ۸۳ بومی استرالیایی و ۲۵ بومی اهل گینه نو صورت گرفته، نشان می دهد که این بومیان می توانند تا نیاکان اولیه خود را که حدود ۵۰ هزار سال پیش به آن سرزمین رفتند و تا ۴ هزار سال پیش در آنجا مانده بودند، ردیابی کنند. ویلرسلو اضافه کرد: «آنها احتمالا قدیمی ترین گروه انسان های متعلق به یک مکان ثابت هستند.»

در راه سفر به استرالیا، انسان های اولیه با گونه ای متفاوت از انسان تبارهای دیگری از جمله یک گونه ناشناخته از خویشاوندان انسان که ۴ درصد ژنوم بومیان استرالیایی ها را تشکیل می دهند، مواجه شدند. اخیرا دانشمندان کشف کردند که ارتباط جنسی در ما قبل تاریخ باعث شده که همۀ انسان ها بجز آفریقاییان حدود ۱ تا ۶ درصد ژن نئاندرتال ها را در ژنوم خود داشته باشند. ویلرسلو همچنین گفت که آخرین یافته ها(منظور همان بومیان استرالیا) با نئاندرتال ها و دیگر انسان تباران انقراض یافته که به عنوان وحشی خویان پیشانی کوتاه ماقبل تاریخی یاد می شوند، تفاوت چندانی با نیاکان ما نداشتند.

مطالعه ای دیگر نشان می دهد که نقطه عطف رفتارهای انسان مدرن که در حدود ۱۰۰ هزار سال قبل با استفاده از حکاکی های در غارها نشان داده شده است، به نظر نمی رسد عامل آن یک جهش ژنتیکی بوده باشد. سواپان مالک، نسل شناس دانشکده پزشکی هاروارد که مسئول ارشد طرح بررسی ژنوم ۱۴۲ قوم مختلف بشر بوده است گفت: «ژنوم شما حاوی اطلاعات تمام نیاکان شما است.»

همچنین این مطالعه نشان می دهد که قوم های خویسان(بوشمن) و امبوتی(پیگمه های آفریقای مرکزی) به نظر مقداری زودتر از انسان های اولیه جدا شدند که نشان دهنده این است که هیچ گونه تغییر زیستی درونی که محرک فرهنگ در انسان ها باشد وجود نداشته است. به گفته ویلرسلو هیچ مدرکی دال بر جهشی جادویی که ما را به انسان امروزی تبدیل کرد، وجود ندارد.

کریس استرینگر سرپرست قسمت خاستگاه انسان در موزه تاریخ طبیعی لندن، گفت: «این یافته ها بسیار بحث برانگیز خواهد بود. این رفتارهای مدرن ما، یا از قبل تر فرگشت یافته اند، یا که خود آن انسان ها این رفتارها به فرگشت رساندند، یا آنها را با بحث و گفتگو با دیگر قبایل بدست آوردند و یا اینکه این مقدار زمان تخمین زده شده اغراق آمیز می باشد.»

مطالعۀ انجام شده توسط ویلرسلو تناقض های بین یافته های ژنتیکی که نشان دهنده اسکان بومیان استرالیا از ده ها هزار سال پیش دارد و اینکه زبان مورد استفاده توسط این توده از مردم فقط ۴ هزار سال قدمت دارد را نیز حل و فصل می کند. ویلرسلو گفت: «شما اثرات به جا مانده از مردمی را که در سطح قاره پراکنده می شوند را می توانید، مشاهده کنید. این همان زمانی است که این زبان جدید پراکنده شده است. این اثر، یک اثر ژنتیکی بسیار کوچک می باشد. به مانند اینکه دو نفر وارد یک روستا شده و شروع به حرف زدن به زبانی جدید و ساختن ابزار سنگی جدید می کنند و در این میان کمی هم رابطه جنسی دارند و دوباره ناپدید می شوند.» آبری لینچ یکی از بومیان قدیمی منطقه گولدفیلد می گوید: «این مطالعه، باور ما که ما با این سرزمین ارتباطی خاص داریم و از هر فرد دیگری مدت زمان بیشتری در اینجا بودیم را تایید می کند.»