اعضای دال بند چه کسانی هستند؟ معرفی گروه موسیقی دال و بیوگرافی کامل

شایان شکرابی یک پزشک است. اما او راهی متفاوت از سایر پزشکان انتخاب کرده. شایان حالا پیانیست گروه موسیقی‌ای است که آلبومش پرفروش ترین آلبوم در سبک خودش (تلفیقی) است. شایان در حال لذت بردن از مسیر است. دیگران هرچه میخواهند بگویند، او این روزها که “گروه دال” آلبوم گذر اردیبهشتش اینقدر خوب می فروشد و او و اعضای دیگر گروه، کنسرت برگزار میکنند دارد از لحظه لذت می برد.

شایان میتوانست به خودش وعده لذتی را بدهد که با مدرک تخصص پزشکی‌اش بدست خواهد آورد. شاید دوران سخت دستیاری (رزیدنتی یا همان دانشجوی تخصص) و کشیکهای سختش را به هر انگیزه ای تحمل میکرد، اما چه چیزی بهای آن لحظاتی بود که او “کار کرده بود” نه “زندگی”؟

ما سرپرست به معنای کسی که امر و نهی می‌ کند، نداریم اصولاً همه کارها را گروهی انجام می‌ دهیم ممکن است برخی افراد در گروه، کارهای بیشتری انجام دهند؛ اما کسی را نداریم که بخواهد حرف آخر را بزند.

اختلاف نظر

غزل مهدوى : این پنج نفر، به دلیل اینکه سال‌های زیادی کنار هم بوده‌اند، اختلاف نظرات حداقلی دارند. معمولاً هم اختلاف‌ نظرها را با حرف حل می‌کنیم و گاهی هم با رأی‌گیری. خردجمعی، سرپرست گروه ما است و به همین دلیل، فکر می‌کنیم قدم‌ هایی که تا الان برداشته‌ایم، درست بوده است.

ایده از سایر گروه ها

قبل از اینکه آهنگ‌سازی این گروه را شروع کنیم، به کارهای تلفیقی موسیقی جهانی خیلی گوش دادیم مثل ظافر یوسف که تلفیق موسیقی جز و عربی است، و آویشای کوئن که تلفیق موسیقی عبری و اروپای شرقی با جز است و موسیقی‌ های دیگری از این جنس بود که با هم به اشتراک می‌ گذاشتیم. اما بیشترین تأثیر در نوع تنظیم کارها و رنگ‌بندی سازها را از این گروه‌ ها گرفتیم.

آهسته و پیوسته

وی ادامه داد: هنوز زمان انتشار آلبوم مشخص نیست اما شبانه روز تلاش می کنیم تا پایان سال کارهای مربوط به آلبوم تمام شود البته برای برگزاری کنسرت هم برنامه ریزی داریم که تا پایان سال کنسرتی داشته باشیم. این نوازنده پیانو با تاکید بر دوری گروه دال از حاشیه های رایج موسیقی تصریح کرد: شاید بخشی از آرامشی که شما از گروه «دال» می بینید به دلیل استقلالی باشد که در گروه وجود دارد.

ما از همان روزهایی که وارد مارکت حرفه ای موسیقی شدیم پیشنهادهای زیادی از طرف حرفه ای ترین تهیه کنندگان داشتیم اما به واسطه اینکه هرکدام از اعضای گروه مشاغل دیگری دارند ترجیح دادیم زیر بار قراردادهایی که بعضا چندان هم منصفانه نیست، نرویم. ما آهسته و پیوسته حرکت می کنیم زیرا فکر می کنیم موثرتر از حرکت روی موج‌ها است. خوشبختانه تیم مدیریتی ما هم با گروه همفکری خوبی دارد و باعث ایجاد آرامش شده است.

در مسیر ثابتی نمی رویم

غزل مهدوی ترانه سرای گروه «دال» نیز درباره محتوای آثار این مجموعه موسیقایی بیان کرد: در آن مقطع که تصمیم داشتیم آلبوم اولمان را منتشر کنیم به آن به عنوان یک بسته فرهنگی نگاه کردیم که حال و احوال خودمان را در قالب ترانه ها و ملودی ها به مخاطب نشان می دهد و بر خلاف جریان غم و اندوه آثار موسیقایی حرکت می کند. وی ادامه داد: ما همچنان همان آدم ها با همان تفکرات هستیم اما این امکان نیز وجود دارد که در آلبوم های آینده دغدغه های دیگری را دنبال کنیم و قرار نیست شکل ثابتی را تکرار کنیم. تلاش ما بر این است که هر آلبومی که تولید می کنیم یک تفکر قالب و انسجام فکری در آن وجود داشته باشد.

به موسیقی ایرانی پشت نکردم

امین هدایتی خواننده گروه موسیقی «دال» نیز با تاکید بر استمرار حضورش در این گروه اظهار کرد: من از همان ابتدا کارهایم را با بچه های گروه «دال» آغاز کردم و تا پایان راه نیز با همین گروه به کارم ادامه می دهم. البته پیشنهادهایی برای حضور در آثار مستقل داشته ام اما اولویت اول من حضور در گروه «دال» است. این خواننده گفت: طی سال های اخیر که همراه با گروه موسیقی «دال» در عرصه خوانندگی حضور دارم بعضا شنیده ام که می گویند «فلانی به موسیقی اصیل ایرانی پشت کرده است» در حالیکه اصلا اینطور نیست.

اتفاقا من این روشی را که انتخاب کرده ام راهی برای پیشرفت و بهتر شنیده شدن موسیقی ایرانی است. من به موسیقی اصیل ایرانی مانند گنجینه ای نگاه می کنم و سعی می کنم آن را به زبان روز جامعه اجرا کنم.

یزدان بهمنی نوازنده هنگ درام گروه نیز توضیح داد: ما در گروه «دال» هیچ محدودیت، تعصب و چارچوبی برای استفاده از یک مورد خاص نداریم. ما فقط در راستای ایجاد اتمسفری که خود قطعه به همراه خود می آورد تلاش می کنیم از هر صدایی که می تواند در خدمت اتفاق باشد، استفاده کنیم. البته این نوع سازبندی باید در حیطه توانایی ما باشد بنابراین شما در آلبوم های جدید گروه «دال» ممکن است صداهای جدیدی را بشنوید که به فراخور زمان به ترکیب اصلی اضافه شده اند.

میلاد سعدی نوازنده سازهای کوبه ای هم درباره خط مشی گروه «دال» در جذب مخاطب نسبت به سایر گروه ها عنوان کرد: تعدادی از گروه ها و هنرمندان بر این باورند وقتی از یک استراتژی خاص جواب گرفته اند باید همان را ادامه داده و متوقف نشوند ولی من معتقدم هر موقع بگوییم «جایی که ایستاده ایم درست ترین جاست» آن زمان مرگ ماست. ما در گروه «دال» مشغول مشق کردن هستیم و تلاش می کنیم حین تمرین فضا را «دالیزه» کرده و البته اشتباه‌های کمتری داشته باشیم.

توجه به گروه، نه خانواده!

غزل: صادقانه اگر بگویم، ما سعی کرده‌ایم روی این مسأله مانور ندهیم و جایی هم مطرحش نکنیم. چون فکر می‌کنم در روند کاری ما مؤثر نیست؛ اما از این جهت تأثیرگذار است که من با آهنگساز آثار، همراهی دائمی دارم و می‌توانم ملودی‌ها را در لحظه‌ای که ساخته می‌شوند، گوش کنم. درباره تأثیر کار روی این ارتباط و تأثیر این ارتباط روی کار، خیلی دقیق نمی‌توان صحبت کرد.

اما اتفاقات «دال» آن‌قدر گروه‌ محور است که همه‌چیز ورای یک رابطه دونفره رقم می‌خورد. فکر می‌کنم خرد جمعی و اتفاقاتی که درون گروه متولد می‌شود، از ارتباط من و شایان مهم‌تر باشد. دلیل اینکه گفتم دوست ندارم روی این موضوع مانور بدهیم، این است که اگر ما چنین رابطه‌ای هم نداشتیم، باز هم در قالب چنین گروهی با هم کار می‌کردیم.

وقتی در یک گروه، همسر آهنگساز، شعر می‌گوید یا سایر اقوامش حضور دارند، این حس ایجاد می‌شود که همه‌چیز دورهمی است! من از چنین اتفاقی فراری‌ام و به همین دلیل، نوع ارتباطم با شایان را خیلی مطرح نمی‌کنیم. حتی به عنوان دو عضو گروه ما گاهی اوقات نظرات مخالفی داریم و در رأی‌ گیری نتیجه مشخص‌ می‌شود!

شایان: البته این نظر غزل بود و حالا نظر من را هم بشنوید! (خنده) موافقم و فکر می‌کنم این رابطه، کار را راحت کرده؛ چون می‌توانیم کوچک‌ترین مسائل گروه را با هم مطرح کنیم. اما می‌خواهم بگویم ازدواج من با غزل، در شکوفایی آهنگسازی‌ام مؤثر بود. چون قبل از غزل، به آن صورت آهنگسازی نمی‌کردم؛ ولی وجود او باعث شد این انگیزه را پیدا کنم و شانس خودم را در آهنگسازی امتحان کنم. بودنش در کنارم توانست این قضیه را روز به روز جلو ببرد. همچنین در گروه «دال» هم که این روند به شکل متفاوتی با حضور بچه‌ها جلو رفت.

انگیزه ترانه سرایی

شایان: بحث عشق نیست و انسان‌ها در ارتباطات خود با یکدیگر، از هر دوستی چیزی یاد می‌گیرند و من هم از غزل چیزهای زیادی یاد گرفتم. غزل: برای من هم این‌طور بود؛

چون من قبلاً غزل‌سرا بودم و خودم هم با موسیقی ارتباط عمیقی دارم. اما وقتی با یک آهنگساز زندگی می‌کنم، برایم انگیزه می‌شود که ترانه بنویسم. پیش از «دال» هم ما همکاری‌هایی داشتیم که در قالب این گروه با حضور بچه‌ها شکل نوتری به خود گرفت. بچه‌ها! تا به حال شده که شایان و غزل دعوا کنند و شما بین دعوای زن و شوهری آنها بمانید و کار گروه معطل بماند؟!

امین: معمولاً که این‌طور است! (خنده) اما جدا از شوخی، تا کنون این‌جوری نبوده؛ چون ما همیشه سعی کرده‌ایم مسائل شخصی را وارد کار نکنیم. «دال» به معنای دوستی است و ما هم سعی کرده‌ایم روابط شخصی را وارد کار نکنیم. این هم به تمرینات انفرادی باز می‌گردد که روی خودمان داشتیم تا بتوانیم کار تیمی انجام دهیم. قطعاً در مواقعی اتفاقاتی رخ می‌دهد که باب سلیقه همه نیست و خرد جمعی باعث می‌شود که به آن نتیجه ایده‌آل برسی.