جنیفر لوپز: اگر جرئت دارید سر راه من بایستید!

جامانده از مصاحبه‌ جنیفر لوپز با «هارپرز بازار»

مجله اینترنتی کولاک، ترجمه: پرویز فغفوری آذر

در فوریه ۲۰۱۹ مصاحبه‌ای با جنیفر لوپز انجام شد که نکاتی از آن در نسخه نهایی حذف شد. او مسائلی را به کارینا چوکانو، خبرنگار «هارپرز بازار» گفت که اکنون برای اولین بار از آنها باخبر می‌شویم.

البته قبل از انجام این مصاحبه او برنده جایزه CFDA سال ۲۰۱۹ به عنوان «نماد مد» شده بود. قبل از او زنان معروفی همچون نائومی کمپبل، ریحانا و بیانسه نولز هم این جایزه را برده بودند.

دیان فون‌فورستنبرگ، رئیس CFDA پس از این که جایزه امسال به جنیفر لوپز رسید، در مصاحبه‌ای به خبرنگاران گفت: «او از با انتخاب لباس‌هایی که بر تن می‌کند به عنوان راهی برای ابراز اعتماد به نفس و قدرتی که دارد استفاده می‌کند. همین مسئله باعث شد او برنده جایزه امسال شود. به جی لو تبریک می‌گویم.»

نکات جاافتاده از مصاحبه جی لو با کارینا چوکانو را با هم بخوانیم:

تو در دهه ۸۰ رشد کردی. از آن دوران چیزی یادت مانده که به صنعت مُد مربوط باشد؟

من در برانکس (یکی از محلات تقریبا فقیرنشین نیویورک) بزرگ شدم. با ذهنیتی کاملا پایین‌شهری در دهه ۸۰٫ آن‌وقت‌ها دوره اوج آدیداس، بریک‌دنس و هولاهوپ بود. آن‌قدر پولدار نبودیم که برویم سمت ورزش‌های گرانقیمت و به همین دلیل عشق به بسکتبال غوغا می‌کرد. گرچه با بسیاری از بزرگان عرصه موسیقی و سینما حشر و نشر داشتم اما آن ذهنیت موجود در خیابان‌های برانکس همچنان با من هست. هنوز هم مریلین مونرو،‌ آوا گاردنر یا حتی جکی کندی (ژاکلین اوناسیس) را دوست دارم چون آن زمان عاشق آنها بودیم. درمورد دوره‌ای حرف می‌زنم که علاوه بر عشق به هنرپیشگان کلاسیک، عاشق مدونا بودیم که ملکه پاپ بود و مایکل جکسون که سلطان پاپ به حساب می‌آمد. این ایده‌ها همان‌قدر که خیابانی محسوب می‌شدند، پرزرق و برق هم بودند. در برانکس یا کلا در نیویورک کفش‌ دکتر مارتین به پا می‌کردیم، مثل پسرها شلوار جین گشاد می‌پوشیدیم و تی‌شرت‌هایی که دوبرابر خودمان بودند. اگر بخواهم ریزتر شوم باید بگویم مثل مردهایی که همسرشان را کتک می‌زدند بودیم. خط چشم درشت و گوشواره‌های بزرگ هنوز هم با من هستند. مجموع این عوامل باعث می‌شد تو یکی از اعضای جامعه لاتین‌های نیویورک دهه ۸۰ باشی.

رابطه‌ات با بچه‌هایت چطور است؟ برای بزرگ‌شدنشان برنامه‌ای داری؟

هدف اصلی من این است که آنها را طوری بار بیاورم که برای خودشان ارزش قائل شوند، به کسی که هستند احترام بگذارند و درمورد مسائلی که دارند، تصمیم‌گیرنده باشند. باید مستقل باشند. آنها باید توان و جرئت انتخاب داشته باشند. سقف انتظاری که از آنها دارم این است؛ عشق، احترام و این که ابتدا خودشان را دوست داشته باشند. تمام سعی خودم را می‌کنم که زمانی که اطراف آنها هستم همه چیز مثبت باشد و نکته منفی به چشم آنها نیاید. البته این کار واقعا سخت است و انرژی زیادی از من می‌گیرد اما ارزش دارد. مادر بودن سخت‌ترین کار دنیاست. به پسرم یاد می‌دهم به زنان باید احترام گذاشت. امیدوارم با دیدن عشق من نسبت به خودشان، همین مسئله تبدیل به موضوع اصلی زندگی‌شان شود.

حضور در برنامه امریکن آیدل چطور بود؟ آیا از این که در آن برنامه به عنوان داور شرکت کردی، راضی هستی؟

بسیار راضی‌ام. به نظرم این برنامه به مردم امریکا کمک کرد من ِ‌ واقعی را ببینند نه چیزی که مدت‌ها بود از من در رسانه‌ها تبلیغ می‌شد. یک تصویر منفی برای مدت‌ها از من در ذهن مردم جا باز کرده بود و امریکن آیدل آن را از بین برد. خوشحالم که حالا همه متوجه شده‌اند من فوق‌العاده احساساتی و خونگرم هستم. البته برای بعضی مهم نیست چه هستی و که هستی. حتی اگر بهترین کارها را هم انجام بدهی، باز هم سعی می‌کنند وجهه تو را خراب کنند انگار تنها برای رسیدن به این هدف زندگی می‌کنند. از تو شخصیتی می‌سازند که واقعا وجود ندارد. تو یک چیز هستی و آنها چیز دیگری را تبلیغ می‌کنند. کارم در امریکن آیدل سخت بود اما تمام تلاشم را کردم که بهترین کار را انجام دهم. مردم هم این کار را دیدند و دوست داشتند. بازخوردهای بسیار مثبتی از مردم گرفتم و فقط همین برایم مهم است.

تو یکی از فعالان تساوی حقوق زن و مرد هستی. به نظرت این حرکت موفق خواهد شد؟

صددرصد. الان دیگر زمان قدیم نیست. خودت قبول داری که یک انقلاب شروع شده؟ یک انقلاب روحی و معنوی که کل جهان را تحت تاثیر خودش قرار داده است. من عاشق سخنرانی پاتریشیا آرکت روی صحنه بودم که زمان دریافت جایزه اسکارش با حرف زدن درباره تساوی زن و مرد، اشک همه را درآورد. ابراز احساسات مریل استریپ را دیدید؟ با طوفانی که ایجاد شده و لگدی که به بسیاری از ارزش‌های دروغین زده شده، پرده از خیلی مسائل برافتاده. پس از خوابیدن گرد و غبار ناشی از انقلاب، تازه شاهد دستیابی به اهداف اصلی آن خواهیم بود. خوشحالم که همه در این کار مشارکت دارند. این حرکت برای من بسیار هیجان‌انگیز است. لازم نیست بترسیم. اصلا از چه چیز و چه کسی باید بترسیم؟ ما دیگر از حرکت نمی‌ایستیم،‌ نمی‌نشینیم و حتی استراحت هم نمی‌کنیم. ما در حال کمک به این کشور و کل جهان هستیم و این کار اصلا استراحت‌بردار نیست. تنها چیزی که باید مراقبش باشیم این است که حرکت ما به حاشیه رانده نشود. همین. من به سختی بزرگ شده‌ام. در محله‌ای بزرگ شدم که جرم و جنایت در آن بیداد می‌کرد و به راحتی می‌توانستی یک مجرم باشی. حتی ممکن بود کارم به زندان و مردن گوشه خیابان بکشد. به سختی راه خودم را در صنعت موسیقی و سینما باز کرده‌ام و برای هر قدم پیشرفت جنگیده‌ام. بنابراین هشدار می‌دهم هرگز سعی نکنید مرا از انجام دادن کاری که دوست دارم منصرف کنید، چون قطعا آن را انجام خواهم داد.

منبع: هارپرزبازار