خلاصه داستان قسمت ۸۱ سریال ترکی تردید | سریال تردید Hercai قسمت ۸۱

میران سر میز صبحانه از اهل خانه در مورد افتادن هازار تحقیق می کند و از نگهبان ها هم پرس و جو می کند ولی چیزی نمی دانند. فیرات به مادرش که یک روز قبل با هازار ملاقاتی داشته مشکوک است و از او می خواهد که چیزی را مخفی نکند. ولی اسما همجنان سکوت را ترجیح می دهد. میران سراغ الیف را می گیرد و اسما می گوید: «کمی ترسیده و در اتاقش در حال استراحت است. » فیرات به میران می گوید: «شاید هازار قصد تلافی داشته و امده بوده تا به تو صدمه ای بزند. » میران جواب می دهد: «هازار چنین آدمی نیستو بعید  میدانم ولی حتما برای کاری آمده بوده. » یارن که سر ازدواج الیف و آزاد با سلطان قرار گذاشته در پارک او را ملاقات می کند و به او می گوید: «اگر این ازدواج سر بگیرد عزیزه از قدرت خواهد افتاد و ما هم کاری خواهیم کرد که ریان مقصر جلوه کند. همه فکر خواهند کرد که او به خاطر انتقام از اصلان بی ها الیف به طرف آزاد هل داده و در نتیجه ریان از چشم میران خواهد افتاد. و تو و دخترت هم به خواسته تان خواهید رسید. » وقتی سلطان می پرسد به تو چه چیز خواهد رسید؟ یارن با موذی گری جواب می دهد: «جان برادرم از هرچیزی برایم مهم تر است و من می خواهم جلوی خون و خونریزی را بگیرم. ما مثل شما نیستیم که به جان هم بیفتیم. ما خانواده ی همبسته ای هستیم و عروسمان را هم تاج سر می کنیم. » ریان به همراه ملیکه و گل خانم اولین کسانی هستند که بعد از مدت ها وارد عمارت شاداغلو در میدیات می شوند. میران به ریان تلفن می کند و حال گل خانم را می پرسد و به او می گوید: «دنبالت می آیم و تو را به بیمارستان می رسانم. » میران او را به کافه ای می برد تا کمی صحبت کنند. سپس انگشتری را که دیروز زهرا ااز دست ریان دراورده بود را جلوی او می گذارد و می گوید: «از چشم هایت می خوانم که به من باور داری. از تو می خواهم که این را دستت کنی و هرگز خارج نکنی.» ریان با بغض می گوید: «در حالی که پدر و مادرم در عذابند و تو هم هنوز به فکر انتقام هستی نمی توانم این را دستم کنم. ما لب پرتگاه ایستاده ایم اگر حالا هم نشد یک روز انتقامت را خواهی گرفت. »

میران کمی فکر می کند و می گوید: «تنها قولی که می توانم به تو بدهم این است که تا وقتی که از گذشته و واقعیت های آن مطمئن نشویم من کاری نخواهم کرد. » هردو با هم دنبال واقعیت ها خواهیم رفت و بالاخره همه چیز رو خواهد شد. ریان که پس از ساعت ها لبخند روی صورتش نشسته در حالی که انگشتر را به گردنش آویزان می کند می گوید: «من مطمئن هستم پدرم بی گناه است و تا آن موقع این انگشتر در گردنم خواهد ماند. » سپس هردو متوجه می شوند که گل خانم غیبش زده. سراسیمه به دنبال او می روند و میران می گوید: «او دختر باهوشی است حتما به بیمارستان رفته است. » گل خانم هم از آن طرف که از زبان ریان شنیده که پدرش در حال مرگ است گریه کنان خودش را به بیمارستان می رساند و همه با دیدن او متعجب می شوند. و وقتی گل می گوید که تنهایی به بیمارستان آمده نصوح می گوید: «خواهرت کم مانده هازار را به کشتن بدهد. و حالا هم تو را در خیابان رها کرده است و با آن عوضی رفته است. » در همین حال ریان و میران به دنبال گل به بیمارستان می رسند و زهرا با دیدن انها کنار هم داد می زند: «نکند با دیدن میران خواهرت را هم فراموش کردی؟! » نصوح به سمت میران هجوم می برد و فریاد می زند که از جلوی چشمش دور شود ولی زهرا مانع می شود و خودش جلو می رود و می گوید: «هرچه زودتر این قاتل را بردار و برو. » ریان دست میران را محکم در دستش می گیرد و می گوید: «شوهر من قاتل نیست. » زهرا وقتی چشمش به انگشتر میران در گردن ریان می افتد سیلی محکمی به گونه ی دخترش می زند و می گوید: «من دختری به اسم ریان ندارم. » ریان با ناامیدی و اندوه بسیار به مادرش خیره می شود.