گفتگوی اختصاصی با امیرحسین رستمی: مثل کاراکترم در «لیسانسه ها» تنبل نیستم!

گفتگو: عباسعلی اسکتی

عکس: نسیم یوسفی

لیسانسه های۲ بدون توقف ساخته شد

سریال لیسانسه های۲ حول و حوش سی قسمت است، البته ما از اول قرار نبود دو لیسانسه داشته باشیم یعنی از ابتدا ما قراداد بستیم تا یک تعداد بخصوصی را برای پخش آماده کنیم اما شبکه از ما خواست آن تعدادی را که آماده و تصویربرداری کرده بودیم پخش کنیم که به این دلیل آن را آماده کردیم و فرستادیم برای پخش که شد لیسانسه های یک، بنابراین ما توقف نکردیم و این را ادامه دادیم و آن چیزی که الان باقی مانده قرار است به عنوان لیسانسه های۲ پخش شود.

مثل کاراکترم در «لیسانسه ها» تنبل نیستم!

کاراکتر من در لیسانسه ها از من دور است و خب یکی از جذابیت های بازیگری همین است که شما نقش هایی را بازی کنید که از خودتان دور باشد. چون من اساسا آدم تنبلی نیستم و شخصیتی که بازی می کنم آدم تنبلی است.

تلویزیون باید سلایق مختلف را در نظر بگیرد

قدیم ها ما فقط تعداد محدودی شبکه داشتیم و به همین دلیل رقابتی به آن شکل وجود نداشت ولی الان یک حجم وسیعی رقیب داریم. شبکه های ماهواره ای خیلی خیلی زیاد هستند. سریال های خارجی که شبکه های خصوصی مختلف تولید می کنند و همه این ها در کنار سریال های رسانه خانگی باعث می شود که قدرت تنوع و انتخاب بین بیننده ها بالا برود. بنابراین تلویزیون برای اینکه مخاطبانش ریزش پیدا نکنند باید سلایق مختلف را در نظر بگیرد. یعنی باید یک مقدار بازتر باشد و فضا به شکلی شود که مثلا سریالی که در رسانه خانگی ساخته و پخش می شود با همان کیفتم قابلیت ساخت و پخش در سیما را هم داشته باشد. تلویزیون چاره ای ندارد و باید به این سمت برود وگرنه اگر بخواهد به همان روش خودش عمل کند، قطعا ما ریزش مخاطب داشته ایم و این ریزش مخاطب ادامه پیدا خواهد کرد.

فرقی نمی کند کمدی بازی کنم یا درام

من نقش های مختلفی بازی کرده ام. هم نقش کمدی داشته ام و هم نقش درام داشته ام. چه در تئاتر و چه در سینما و تلویزیون. کارهای درام مثل سریال دختران حوا، سریال یک تکه زمین که مناسبتی بود و سریال شهرزاد که در رسانه خانگی پخش می شد و ژانر درام و ملودرام بود. سریال های کمدی هم که دودکش یک و دو، لیسانسه های یک و دو، شمس العماره، نون و ریحون و … واقعیت این است که برای من فرقی نمی کند کار کمدی باشد یا درام، برای من متن خیلی درجه یک، کارگردان درجه یک و گروه درجه یک در اولویت قرار دارند، کار خوب برای من در اولویت است.

برای سریال پلیسی پیشنهاد داشتم

اتفاقا همین امسال پیشنهاد نقش پلیسی به من شد، سریالی را که آقای شفیعی تهیه کردند و اسم آن الان در خاطرم نیست و در هفته نیروی انتظامی پخش شد، این کار به من پیشنهاد شد که درگیر کار لیسانسه ها بودم و همزمان تئاتر «گرون هلم» را هر شب اجرا می کردم و دیگر واقعا فرصتی این وسط نبود که یک بار هم سریال پلیسی را امتحان و بازی کنم.

حال سینمای ما به شدت خوب است!

خدا را شکر حال سینمای ما به شدت خوب است. نسل جدیدی با ایده های جدی و با نگاه جدید و مدرن  آمده اند، به شدت بچه های تحصیلکرده و باهوشی هستند و این را از همان فیلم هایی که بازی می کنند و جزو فیلم های اولشان است می شود حدس زد. روزهای روشنی منتظر سینمای ما است همانطور که با کارهای آقای اصغر فرهادی ما بر قله ایستاده ایم و قبل از آن با آقای کیارستمی، آقای پناهی، آقای جلیلی و… فکر می کنم بهترین جوایز دنیا را درو کردیم. بنابراین حالا سینمای ما از نظر جوایز و اعتبار در بهترین حالت خودش قرار دارد و هر روز هم یک تعداد کارگردان نسل جدید و کارگردان اولی دارند می آیند با ایده ها و نگاه نو و آینده سینمای ایران به شدت آینده روشنی است.

در تئاترهای پرتماشاگر حضور داشته ام

ترجیح من این است که هر چند سال یک بار تئاتر کار کنم. بعضی مواقع هم مثل امسال این اتفاق می افتد که دو بار و حتی سه بار اتفاق بیفتد چون یک تئاتر دیگر هم قرارداد بسته ام و دی و بهمن احتمالا اجرا دارم. خوبی تئاتر این است که که حال بازیگر را خوب می کند. جدا از اینکه بازیگر را ورزیده و سرحال می کند. این نفس مخاطب که مستقیم از طرف مخاطب گرفته می شود حال خوبی به بازیگر می دهد و بازیگر پر از انرژی و احساس توانایی می شود. بنابراین تئاتر برای من جایگاه ویژه ای دارد و خدا را شکر تئاترهایی هم که کار کرده ام همه جزو پرتماشاگرترین تئاترهای آن سال شده اند، مثل گرون هلم، شوآیک، کلمه سکوت کلمه، کمی بالاتر، آنتراک بی آنتراک و …

حاشیه برای آدم های بیکار و علاف است!

حاشیه مال کسانی است که که وقت آزاد دارند، درگیر پروژه و کار نیستند و به نظر من با ایجاد حاشیه می خواهند دیگران را متوجه خودشان کنند و از این طریق برای آنها مرحله بعد این باشد که درگیر کار شوند. حاشیه مال آدم بیکار است. آدمی که درگیر است و به شدت در پروژه های مختلف سرگرم و دارد کار می کند. سرش در زندگی و کار خودش است نیاز به حاشیه ندارد، حاشیه بیشتر مال آدم های علاف است!