با گل و میوه نسترن و فواید آنها بیشتر آشنا شوید

مجله اینترنتی کولاک، ترجمه: پردیس کیانی: گل نسترن در سال ۱۸۱۹ توسط یک دریانورد و کاشف انگلیسی کشف شد. منشا این نام از واژه ی یونانیِ قدیم به نام “Kunorodon”  و واژه ی لاتین “Rose Canina” گرفته شده است که همگی معنای نسترن را می دهند. استفاده ی دارویی این گیاه توسط بقراط کشف شد که از ریشه های آن برای التیام یک زخم ناشی از گاز گرفتگی توسط یک سگ استفاده شد. به همین دلیل امروزه این گیاه به نام “Dog Rose” معروف است. در گذشته های دور از نسترن برای تسکین اسهال استفاده می شده است. در یونان باستان از گل نسترن برای درمان سرما خوردگی و التهاب گلو استفاده می شده است. این گیاه با محتوای ویتامین C در طول جنگ جهانی دوم بسیار مفید بود: فرماندهان انگلیسی آن را در خطوط مقدم پخش می کردند تا سربازان را تقویت کنند. اما سرخپوستان آمریکایی هدف کاملا متفاوتی برای استفاده از این گیاه داشتند. آنها معتقد بودند که اگر پُرز های میوه ی نسترن همراه آن خورده شود، دردهای وحشتناک پشت کمر از بین خواهد رفت.

فواید استفاده از گل و میوه ی نسترن و نحوه ی استفاده از آن

نسترن یک گیاه خار دار است که می تواند تا ارتفاع ۱۰ فوت (۳ متر) رشد کند. این گیاه دارای میوه ای به نام رز وحشی است که در آشپزی، پزشکی و لوازم آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از میوه ی این گیاه به سرخپوستان آمریکایی بر می گردد. آنها از این گیاه به عنوان یک ماده ی غذایی عالی برای بقا استفاده می کردند. از زمان روم باستان گلبرگ های گل نسترن برای طعم دهی به شیرینی استفاده شده است. البته در برخی فرهنگ ها گلبرگ ها به طور مستقیم خورده می شدند و برخی دیگر هم از آن جوشانده تهیه می کردند و به آبجو تبدیل می کردند. اسکیموهای آلاسکا از آن یک نوع پودینگ تهیه می کردند: ( قسمت گوشتیه گل نسترن، آب، روغنِ موم و شکر). یا از میوه ی آن در غذایشان استفاده می کردند. در دیگر قبایل آلاسکا هم آن ها را با تخم ماهی یا چربی ترکیب می کردند تا بستنی درست کنند. بعضی ها از آن برای پختن غذا در زیر خاکستر استفاد ه می کردند. امروزه در مکان هایی که چندان افراطی نیستند، از میوه ی آن برای مربا، ژله و مارمالاد استفاده می کنند. در ارمنستان آن را به عنوان نوعی آب میوه مصرف می کنند. در سوئد، میوه ی نسترن همراه خامه، شیر و بستنی وانیلی سِرو می شود.

کاربردهای پزشکی

گفته می شود میوه های تلخِ نسترن، ۲۰ برابر لیمو و پرتقال دارای ویتامین C هستند. این گیاه همچنین دارای ویتامین B، پیش ویتامین A و مواد معدنی است. مصرف این گیاه برای کسانی که می خواهند رژیم غذایی شان را از زمستان شروع کنند توصیه می شود. همچنین مصرف میوه ی نسرن برای کسانی که آنفولازا گرفته اند و قصد دارند با عفونت هایشان مبارزه کنند به شدت پیشنهاد می شود. از میوه ی نسترن برای درمان اسهال مزمن و اختلالات ادراری استفاده می شود. در دانمارک دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که میوه ی نسترن ویژگی هایی دارد که می تواند درد های مفصلی را کاهش دهد. مصرف گلبرگ های نسترن در هنگام مستی، باعث از بین رفتن سردرد و سرگیجه های ناشی از مصرف الکل می شود. در داروهای مخصوص کودکان از عصاره ی نسترن استفاده می شود تا طعم شیرینی برای بچه ها داشته باشد.

استفاده از نسترن در مصارف آرایشی و زیبایی

گذشته از مصارف درمانی و چاشنی غذاییِ نسترن، اکنون از آن به عنوان لوازم آرایشی ارگانیک استفاده می شود. در واقع این گیاه روغنی را از خود آزاد می کند که مزایای زیادی دارد. نسترن حاوی مقدار زیادی ویتامین C، فلانوئیدها، مالیک و اسید سیتریک، ترکیبات تانن و کارتنوئید است. این روزها از روغنِ نسترن به عنوان روغن ضد پیری، آنتی اکسیدان و احیا کننده ی پوست استفاده می شود. این روغن می تواند نواقص پوستیِ بعد از زایمان، زخم سوختگی، خارش و قارچ های پوستی را پاک کند. این روغن ۱۰۰% طبیعی برای درمان موخوره و موهای خشک و آسیب دیده نیز بسیار مفید است.

هشدار

مصرف گیاهان دارویی طبیعی ۱۰۰% تضمینی نیست. این گیاهان از دل طبیعت هستند و ممکن است در کنار فواید بیشمارشان مضراتی هم داشته باشند. بنابراین قبل از هرگونه مصرف از این گیاهان، حتما با پزشک مخصوص خود یا متخصص گیاهان دارویی مشورت کنید. این توصیه برای زنان باردار و کسانی که بیماری های خاص دارند، جدی تر است.

منبع:  nature-and-garden