تعطیلی هیئت محمود کریمی و پیشنهاد شیوه های عزاداری برای شب های محرم

کریمی در بخشی از مراسم، تاکید کرد: «ما امسال نمی‌توانیم در هیأت رایت‌العباس محله چیذر برنامه بگیریم. می‌دانم که به‌خاطرش ناسزا می‌شنوم. اما علت این است که سقف حسینیه امام‌زاده علی‌اکبر کوتاه و بافت خانه‌های اطراف هم فشرده است. به‌این‌خاطر همسایه‌ها اذیت می‌شوند. بنابراین، شرایط رایت‌العباس، مطابق استانداردهای ستاد مبارزه با کرونا نیست. رهبری هم فرمودند که موارد ستاد کرونا را رعایت کنید. ما هم می‌گوییم چشم. اما در این وضعیت، وظیفه‌ای هم داریم که به آن خواهیم رسید.»

او ادامه داد: «ما از وقتی روضه‌های کوچه‌ها قطع شد، گرفتار شدیم. یکی از اساتید تعریف می‌کرد که قدیم‌ها، منزل خالی یکی از کسبه محل بوده که چندنفری می‌رفته‌اند در آن روضه می‌خوانده‌اند و می‌دیده‌اند صاحب‌خانه چندتومانی را روی طاقچه برای‌شان گذاشته است. این استاد ما به استاد و بزرگش گفته بود آقا یعنی ما می‌آییم برای در و دیوار روضه می‌خوانیم؟ پاسخ این است که بله. در و دیوار هم روضه می‌خواهند. حالا گرفتاری ما هم از آن جایی شروع شد که روضه‌های کوچه‌ها قطع شدند. گرفتاری از آن‌جا شروع شد که هیأت‌ها از خانه‌های کوچک و باصفا بیرون آمدند. روضه‌های کوتاه بعد از نماز صبح هم صفای خودشان را داشتند. اما خب، حالا با این شرایط کرونا باید به این‌جا رسیده‌ایم که همه باید به میدان بیایند. به‌همین‌خاطر من درباره محله خودمان چند پیشنهاد دارم.»

این مداح گفت: «پیشنهاد دوم، یک فعالیت همگانی و هماهنگ در شب‌های دهه اول محرم است. هر هیأت حداقل ۱۰ طبل دارد. این طبل‌ها را بین بچه‌های هیأت تقسیم کنیم که هرشب از ساعت ۲۱ تا ۲۱ و ۱۵ دقیقه روی پشت‌بام‌ها با صدای طبل، حسین‌حسین کنند. یعنی با طبل و سنج، روی پشت‌بام‌ها حاضر شویم و یک‌ربع ساعت حسین‌حسین کنیم. این‌طور به‌مرور همه شهر به تکاپو و شور می‌افتد.»

کریمی ادامه داد: «سومین پیشنهادم هم ماشین روضه یا حسینیه سیار است. افراد هیات‌دار یا وانت‌دار که می‌توانند یک سیستم صوتی، یک اتومبیل و یک طبل و سنج مهیا کنند، پیش‌قدم شوند. این پیشنهاد هم همین‌موارد را می‌خواهد به‌علاوه یک‌نفر مداح که با ماشین بیاید و از کوچه‌ها عبور کنند و روضه بخوانند. یکی هم باشد که اعلام کند همسایه‌ها اگر کسی می‌خواهد از روضه استفاده کند، با رعایت پروتکل بهداشت کرونا، بیاید دم در خانه‌اش. این‌طور یکی پشت پنجره، یکی جلوی در خانه و یکی در کوچه، به روضه گوش خواهد داد. نتیجه چه می‌شود؟ این‌که یک مادربزرگ پیر به ما می‌گوید خدا خیرت بدهد! که این، کم‌چیزی نیست!»