اجتماعی

آرزو مریدی معلم اهوازی که بود؟ ماجرای مرگ آرزو مریدی معلم اهوازی به دلیل انفجار موبایل

آرزو مریدی معلم اهوازی که بود؟ ماجرای مرگ آرزو مریدی معلم اهوازی به دلیل انفجار موبایل همچنین مصاحبه کامبیز مریدی برادر آرزو درباره نحوه مرگ این معلم. معلمی که چند روز پیش به دلیل انفجار تلفن همراه دچار سوختگی شده ‏بود، جانش را از دست داد. این آموزگار اهوازی نوزدهم خردادماه پس از آتش گرفتن موبایلش از ‏ناحیه صورت و گردن مجروح شد و به بیمارستان انتقال یافت.

آرزو مریدی معلم اهوازی
آرزو مریدی معلم اهوازی
به نقل از شهروند، آرزو مریدی معلم ابتدایی بود. ‏او پس از چند روز بستری شدن در مرکز سوانح و سوختگی اهواز و با وجود علایم بهبودی، ‏حال عمومی اش رو به وخامت گذاشت و در سحرگاه بیست ونهم خرداد جانش را از دست داد.آن طور ‏که برادر آرزو می گوید، دلیل آتش سوزی و انفجار استفاده از الکل زیاد برای ضدعفونی کردن تلفن ‏همراه بوده است. ظاهرا این دختر سی ودوساله هنگام حادثه شیشه محتوی الکل ضدعفونی هم ‏در دست داشته و همین موضوع شدت سوختگی را بیشتر کرده است. ‏

پانزده روز پیش خانواده مریدی با فریادهای دلخراش آرزو از خواب پریدند. چند دقیقه ای به هفت صبح مانده بوده که آنها دخترشان را با سر و صورتی آتش گرفته دیدند. صحنه هولناکی که ‏هنوز مادر آرزو وقتی به یاد آن می افتد از حال می رود. آن لحظه کسی دلیل آتش سوزی را ‏نمی دانست، اینکه چطور شعله های آتش به جان او افتاده. اما آرزو در برابر چشمان حیرت زده خانواده اش درحال سوختن بود.

پدر اما به هر زحمتی بود، آتش را خاموش کرد و ‏بلافاصله با اورژانس تماس گرفت و بعد از چند دقیقه آرزو با پای خودش سوار آمبولانس شد. ‏با اینکه فقط سر و صورتش سوخته بود، اما بیم آن می رفت که اندام های داخلی هم از ‏حرارت آتش بی نصیب نمانده باشند.

کامبیز برادر آرزو به «شهروند» می گوید، وقتی ‏خواهرش به بیمارستان رسید، هوشیار بود و با او چند کلامی هم حرف زد، اما پزشکان ‏بلافاصله او را به بخش مراقبت های ویژه بردند: «همان موقع به ما گفتند که احتمال دارد ریه ‏های خواهرم آسیب دیده باشد. به همین دلیل به او دستگاه تنفسی وصل کردند و او را در کیسه ‏اکسیژن قرار دادند.»‏

خانواده آرزو بعد از چند ساعت وقتی مجبور به ترک بیمارستان شدند، تازه فهمیدند که چرا ‏دخترشان به این روز افتاده: «من وقتی به خانه رسیدم، به اتاق خواهرم رفتم. روی فرش ‏اتاقش چند لکه سوختگی بود، یک ظرف شیشه ای الکل همانجا قرار داشت، موبایل هم کمی ‏دورتر کنار تخت افتاده بود، البته چیزی از آن باقی نمانده بود، منفجر شده بود.» آن طور که ‏کامبیز می گوید، آرزو تلفنش را روزی چندبار با الکل ضدعفونی می کرد، همین هم باعث ‏تجمع الکل در گوشی شده بود. ظرف الکلی هم در دستش بوده که همین الکل شعله های آتش ‏را به ریه های او رسانده.این معلم جوان که بیش از چهارسال است در دبستان تدریس می کند، پس از چند روز در ‏بیمارستان حالش بهتر می شود و پزشکان دستگاه تنفس را هم از او جدا می کنند.

کامبیز می ‏گوید: «دکترها آن روز به ما گفتند اگر خواهرم نیم ساعت بدون این دستگاه بتواند تنفس کند، ‏خطر اصلی از سرش رد شده.» آرزو اما دو روز بدون دستگاه نفس کشید.حتی از خانه ‏برایش غذا و آبمیوه آوردند: «من و همسرم چند ساعت پیش او بودیم، راحت حرف می زد و ‏هیچ مشکلی نداشت. اصلا خودش برایمان تعریف کرد که چطور این اتفاق افتاده، او به ما گفت ‏قبل از انفجار و آتش سوزی تلفن را به شارژر وصل می کند و بعد هم با موبایلش تماس می ‏گیرد که همان موقع آتش سوزی اتفاق می افتد.» اما درست از فردای آن روز حال آرزو ‏تغییر کرد.

نفس کشیدن برایش سخت شد، او را دوباره به بخش مراقبت های ویژه بردند.انگار ‏ریه هایش تازه به حرارت واکنش نشان داده بود. دستگاه تنفسی هم نتواست به او کمک ‏کند: «روزهای آخر رنگ صورتش تغییر کرده بود. چشمانش را به زور باز می کرد. دکترها ‏می گفتند اکسیژن کافی به بدنش نمی رسد.» آن طور که کامبیز می گوید، ساعت هفت صبح روز ‏‏بیست ونهم خرداد از بیمارستان تماس گرفتند و خبر مرگ آرزو را به آنها دادند: «مثل اینکه از حدود ‏ساعت ۲ بامداد چندبار حالش وخیم شده بود و چندباری او را احیا کرده بودند.»

حالا این ‏خانواده در غم از دست دادن آخرین فرزندشان به سوگ نشستند، مادر و پدر داغدیده توان ‏تحمل این درد را ندارند.خواهرها و برادرهای آرزو هم رفتن او را باور نکرده اند. کامبیز می ‏گوید:«دلم از این می سوزد که هیچ کس در مراسم تدفینش نبود. خواهرم به دلیل فرار از این ‏بیماری مرد. اما همین بیماری باعث شد تا او غریبانه از این دنیا برود.»‏

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا