سرگرمی

چگونه بیلیارد بازی کنیم؟ + قوانین و اصطلاحات بیلیارد

بازی بیلیارد در محیطی سرپوشیده و بر روی میز مستطیلی شکل که با پارچه ای سبز رنگ پوشیده شده است به همراه گوی‌هایی با رنگ‌های مختلف و یک چوب که با آن به توپ‌ها ضربه می‌زنند انجام می‌شود. تاریخ دقیقی از اختراع این بازی در دست نیست اما بر طبق تحقیقات و گزارش‌ها در قرن ۱۶ میلادی و در فرانسه نوعی بازی شبیه به بیلیارد رواج داشته است.

بازی بیلیارد توسط روس و انگلیسی‌ها به ایران وارد شد. تا پیش از سال ۱۳۴۲ بیلیارد تنها توسط افراد به خصوصی مانند بازنشستگان ارتش، هنرمندان و نظامیان انجام می‌گرفت اما از آن سال به بعد این بازی در مکان‌های عمومی مختلف مانند کلوپ‌های ورزشی راه پیدا کرده و به عمومیت رسید. در سال ۱۳۸۰ با تاسیس فدراسیون بولینگ و بیلیارد جمهوری اسلامی، بازی بیلیارد به صورت همگانی درآمده و به رسمیت رسید.

 

قوانین بازی بیلیارد

قوانین حاکم بر بازی بیلیارد از حدود سال ۱۷۷۰ تا ۱۹۲۰ همان قوانین حاکم بر بازی بیلیارد در انگلستان بود. این بازی بر روی یک میز بزرگ به شکل مکعب مستطیل با سه توپ و شش حفره انجام می شد.

در قرن ۱۸ اندازه استاندارد میزها دو به یک، یعنی طول دو متر و عرض یک متر بود. قبل از این ابعاد استانداردی برای ساختن میز وجود نداشت. اصول بازی بیلیارد انگلیسی به واسطه بازی اسنوکر که یک بازی پیچیده، رنگارنگ و مرکب از جنبه های دفاعی و تهاجمی بود، ادامه پیدا کرد با این تفاوت که در بازی اسنوکر از ۲۲ توپ و در بازی بیلیارد انگلیسی از ۳ توپ استفاده می شد.

اشتیاقی که انگلیسی ها به بازی اسنوکر داشتند همانند اشتیاق آمریکایی ها به بازی بیسبال بود. به خاطر این اشتیاق، شما می توانید هر روز شاهد رقابتی در بازی اسنوکر در انگلیس باشید.

آمریکایی ها سال هاست در این رشته فعال هستند و اینکه چطور بازی بیلیارد به آمریکا آورده شده کاملا مشخص نیست. روایت ها نشان می دهد که این بازی در سال ۱۵۸۰ توسط یک شخص اسپانیایی به خیابان آگوستین آورده شده است اما تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که در سال ۱۵۸۰ هیچ اثری از این بازی وجود نداشته و بیشتر احتمال می رود که این بازی توسط مهاجران انگلیسی و هندی به آمریکا وارد شده باشد.

در سال ۱۷۰۰ تعدادی از قفسه سازان آمریکایی تصمیم گرفتند میزهایی هر چند کوچک برای بازی بیلیارد بسازند. با وجود این بازی بیلیارد در سرتاسر کشورهای مستعمره گسترش پیدا کرد. مشهورترین آنها بسفورد، مکانی در نیویورک بود که به دلالان سهام اختصاص داده شده بود.

بازی بیلیارد آمریکایی تا سال ۱۸۷۰ همان بازی بیلیارد ۴ توپه بود که معمولا بر روی یک میز بزرگ ۱۱ یا ۱۲ فوتی با چهار حفره و چهار توپ که ۲ توپ آن سفید و ۲ توپ دیگر قرمز بودند انجام می شد.

پوشش میز بیلیارد و توپ ها

روزگاری پارچه بیلیارد به طور معمول از جنس نمد بود اما امروزه این پوشش از جنس پشم شیشه یا پشم معمولی و یا مخلوط (پشم و نایلون) است. اگرچه می توانید میز خود را در هر رنگی که می خواهید خریداری کنید اما باید رنگی را انتخاب کنید که چشم را نزند. رنگ قرمز، ارغوانی و امثال اینها ممکن است در یک نگاه زیبا به نظر برسند اما خستگی چشم خیلی زود حادث می شود.

توپ بیلیارد

 

زمانی توپ ها می بایست از عاج، ترکیبات دیگر و خاک رس ساخته می شدند اما امروزه جایگزین های پایدارتری دارند. توپ های آسیایی از رزین های پلی استری ساخته می شوند و این باعث می شود که برای تولید ارزان تر باشند.

تجهیزات

 

یک ضربه با کمک رست (چوبی که در دست چپ بازیکن قرار دارد و به عنوان تکیه گاه چوب اصلی از آن استفاده می‌شود)

 

گچ: به نوک(تیپ) چوب بیلیارد زده می‌شود تا تماس مناسبی بین چوب و توپ سفید برقرار شود.

 

تیپ: بر روی نوک چوب بیلیارد نصب می شود تا هم آسیب به چوب نرسد و هم امکان ضربات مختلف و چرخشی را میسر کند.جنس و متریال آن از مواد فشرده و چرم هست.

 

چوب: از جنس چوب (ساخته شده از چوب درخت ون (زبان گنجشک و چوب درخت افرا) یا فایبرگلاس بوده و از سر آن برای ضربه‌زدن به توپ سفید(کیوبال) استفاده می‌شود.

 

رست: از نظر ظاهری مانند چوب عادی با سر X مانند می‌باشد و هنگامی استفاده می‌شود که توپ سفید در دسترس نباشد.

 

مثلث: برای چیدن توپ های قرمز در شروع بازی از آن استفاده می‌شود.

رست و چوب بلند: برای زدن توپ سفید هنگامی که توسط چوب و رست عادی قابل دسترسی نباشد استفاده می‌شود.

اکستنشن: یا همان ته چوب که جدیداً به جای چوب بلند استفاده می‌شود.

مگنت: وسیله ای است که برای نگهداری گچ از آن در حین بازی استفاده می‌شود.

نام حفره های بیلیارد

میز بیلیارد شامل ۶ کیسه یا حفره است که corner pockets، liner pocket و pocket points اسامی حفره‌های گوشه میز و side pocket نام حفره‌های طرفین میز هستند.

اصطلاحات رایج در بیلیارد

شما باید اصطلاحاتی که در این بازی به کار می رود را به خاطر بسپارید، زیرا این اصطلاحات در طول بازی زیاد به کار می روند.

Cue Ball (پیتوک): یک توپ سفید بدون شماره است که شما در بازی فقط حق ضربه زدن به این توپ را دارید.

Object Ball (توپ هدف): اولین توپی که در طول بازی، پیتوک به آن ضربه می زند.

Break: ضربه ای است که د رابتدای بازی زده می شود. وقتی بازی شروع می شود، بازیکنی که از قبل تعیین شده به وسیله پیتوک اولین ضربه بازی را به سوی توپ های مرتب شده می زند و به این ترتیب بازی شروع می شود. به این عمل Break می گویند.

Pocketing a ball: وقتی یک توپ داخل پاکت برود به این عمل Sinking نیز گفته می شود.

Scratch: هنگامی که شما هرگز نمی توانید پیتوک یا توپ طرف مخالف را در پاکت کنید، در غیر اینصورت شما Scratch می گیرید و جریمه می شوید.

Frozen: وقتی که توپ هدف به توپ دیگری یا به دیواره میز چسبیده باشد. ضربه زدن به این توپ مقداری دشوار است.

Position Play: موقعیت بازی، سرعت لازم برای ضربه زدن، چرخش لازم و استراتژی بازی (به کدام توپ و از کجا ضربه بزنیم که بهترین موقعیت را برای ما فراهم کند.

Banking a shot: زمانی که شما به پیتوک ضربه بزنید و پیتوک شما به توپ هدف و توپ هدف به دیواره میز برخورد کند و داخل یکی از پاکت ها برود. به این معناست که شما یا خیلی خوب بازی می کنید و یا خیلی خوش شانس هستید.

Combination: این در زمانی صورت می گیرد که ما به پیتوک ضربه بزنیم و پیتوک به یکی از توپ های خودمان و آن توپ به توپ هدف ضربه بزند و آن را هدایت کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا