لجبازی کاپیتان تیم ملی امریکا با ترامپ: به کاخ سفید نمی‌روم
راپیونه این بار رئیس جمهوری امریکا را در گوشه رینگ گیر انداخته است!
مجله اینترنتی کولاک، ترجمه: پرویز فغفوری آذر
مگان راپیونه و همبازیانش کاری را که دونالد ترامپ از آنها خواسته بود، انجام دادند. ترامپ به آنها گفته بود: «کار را تمام کنید» و تیم ملی زنان امریکا قهرمان جام جهانی ۲۰۱۹ شد. حالا سوال این است: رئیس جمهوری امریکا تیمی را که دستاوردی قابل ملاحظه برای او داشته و کاری کرده ارثیه ورزشی و حتی سیاسی بزرگی از او بر جا بماند، چطور می‌بیند؟
پس از راه افتادن کمپین MeToo در ایالات متحده و فاش شدن سال‌ها پنهانکاری در آزار جنسی زنان توسط مدیران و مسئولان مرد، اکنون این تیم کاری کرده که تبدیل به نماد موفقیت زنان امریکایی و الهام‌بخش آنان شده است.
همین چند ماه پیش بود که رسوایی آزار جنسی لری نسار، کسی که برای سالیان طولانی پزشک تیم المپیک ژیمناستیک زنان امریکا بود، باعث شد میلیون‌ها زن در سراسر امریکا از این که مدت‌های مدید شکایت‌های زنان ژیمناست این کشور از این پزشک نادیده گرفته می‌شد خشمگین شوند. این پزشک متجاوز در نهایت به ۳۰۰ سال حبس بدون بخشش محکوم شد و هم‌اکنون در زندان به سر می‌برد.
موفقیت تیم ملی فوتبال زنان امریکا در جام جهانی انگار مرهمی بود بر این زخم‌های پنهان و عیان بر پیکر زنان جامعه امریکا. آنها اکنون تبدیل به نماد موفقیت زنان امریکایی شده‌اند و فارغ از درگیری‌های گوناگون سیاسی، الگوی دختران جوان این کشور هستند.
در طول مسابقات جام جهانی نزاعی سیاسی که مدت‌ها بود بین راپیونه و ترامپ درگرفته بود، علنی شد و به رسانه‌ها کشیده شد. کار به جایی رسید که راپیونه گفت: «حتی درصورت قهرمانی در جام جهانی و دعوت رئیس جمهوری، پا به کاخ سفید نخواهم گذاشت.» این مسئله یک طوفان سیاسی در اطراف دونالد ترامپ به وجود آورد و او را مجبور کرد برخلاف میل باطنی‌‌اش و باوجود اختلاف با کاپیتان تیم ملی امریکا بر سر تبعیض بین حقوق مردان و زنان، قهرمانی امریکا را در جام جهانی تبریک بگوید.
اما این ستاره ورزشی نشان داد علاوه بر این که قدرت رهبری تیم فوتبال زنان را دارد، سیاستمدار خوبی هم هست و در حالی که در ایالات متحده هنوز دعواهای سیاسی و قضایی بر سر همسان شدن حقوق زن و مرد وجود دارد، او تبدیل به نمادی از این جنبش شده و به عنوان یک کنشگر مدنی نیز در بین مردم جا باز کرده است.
او در یکی از مسابقات تیم ملی زنان امریکا در حالی که در زمان پخش سرود ملی امریکا تمام بازیکنان این تیم دست خود را روی سینه گذاشته بودند، به نشانه اعتراض به تبعیض علیه زنان در این کشور، بر روی زانو نشست و با این حرکتش در بین طرفداران برابری حقوق زن و مرد در امریکا غوغایی به پا کرد.
دیروز همچنین یک ورزشکار دیگر امریکایی که فقط ۱۵ سال دارد و هنوز دبیرستان را تمام نکرده با افتخار از ویمبلدون به کشورش بازگشت. انگار دوره موفقیت زنان امریکایی تازه شروع شده است. کوری (کوکو) گاف چنان در تنیس زنان در ویمبلدون درخشید که میشل اوباما و بیانسه نولز برای او پیام تبریک فرستادند.
او در دور اول ونوس ویلیامز (صاحب ۵ جام قهرمانی ویمبلدون) را شکست داد. این مسئله را در نظر داشته باشید که ویلیامز از او ۲۴ سال بزرگ‌تر است. در دور دوم مگدالنا ریباریکووا را شکست داد که سابقه حضور در نیمه نهایی ویمبلدون را داشت. پولونا هرکاگ را در دور سوم شکست داد در حالی که فقط یک سرویس تا باخت فاصله داشت اما در نهایت به سیمونا هالپ (نفر اول سابق تنیس زنان) باخت و با ۱۷۶ هزار پوند جایزه نقدی به خانه بازگشت.
زنان امریکایی این بار از بین بردن تبعیض بین خود و مردان را با تمام قدرت فریاد می‌زنند. آنها حتی برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ این کشور نیز خیز برداشته‌اند. کاری که هیلاری کلینتون با اشتباهاتش در سال ۲۰۱۶ نتوانست آن را به سرانجام برساند.
البته از زرنگی و حتی سوءاستفاده ترامپ از وضع موجود نیز نباید به آسانی گذشت که در مصاحبه‌اش گفت: «همان طور که قبلا هم گفته بودم، اول امریکا!» او این بار از آب گل‌آلود اختلافات بین راپیونه و خودش ماهی بزرگی گرفت.
اما طبیعی است بین سیل تبریک‌های رهبران و اعضای هر دو حزب سیاسی و دیگر اعضای جامعه امریکا، صدای ترامپ دیرتر به گوش اعضای تیم ملی زنان فوتبال این کشور برسد. او از باشگاه گلف خود در نیوجرسی به تیم ملی زنان این کشور تبریک گفت: «به زنان تیم ملی کشورم تبریک می‌گویم که برنده جام جهانی شدند. یک بازی عالی و هیجان‌انگیز بود. امریکا به شما افتخار می‌کند.»
ترامپ باوجود اختلافاتی که با راپیونه داشت و به خاطر دو بار قهرمانی متوالی این تیم در جام جهانی، کل تیم ملی زنان امریکا را به کاخ سفید دعوت کرده است. البته هیئت نمایندگان امریکا در فرانسه (محل برگزاری جام جهانی ۲۰۱۹) اندکی در این زمینه کم‌کاری داشت. تنها یک نفر در جشن قهرمانی این تیم حضور داشت و آن شخص هم کارن دان کلی بود؛ معاون وزیر بازرگانی امریکا.
البته ترامپ طبق معمول به توییتر پناه برد و سخنرانی مفصلی درباره میهن‌پرستی در لیگ فوتبال این کشور (NFL) کرد که طی آن دو بازیکن در اعتراض به مرگ سیاهپوستان در زمان پخش سرود ملی این کشور زانو زدند و دست به سینه نایستادند.
حالا سوال اصلی این است که آیا کل بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان امریکا برای ملاقات با رئیس جمهوری این کشور به کاخ سفید می‌روند یا خیر؟ در ژانویه سال گذشته اعضای تیم بسکتبال گلدن استیت که قهرمان NBA شده بودند به جای ملاقات با ترامپ، به دیدار اوباما رفتند.
راپیونه فعلا به عنوان نماد مبارزه علیه تبعیض بین زنان و مردان شناخته شده است. او در این مورد می‌گوید: «ببینید، همه ما در جام جهانی بازی کردیم و تمام توان خودمان را خرج کردیم تا برنده شویم. کاری که کردیم باورنکردنی است. مگر کاری بیشتر از این هم می‌توان انجام داد؟»
راپیونه از حمایت سیاستمدارانی همچون نماینده دمکرات نیویورک، الکساندریا اکازیو اورتز نیز برخوردار است که گفته: «ما دیگر حتی تقاضای حقوق یکسان هم نداریم. تقاضای ما دو بار پرداخت حقوق در یک ماه است.»
ترامپ که این بار در گوشه رینگ گیر افتاده در توییتی نوشت: «باید به من وقت بدهید که به اعداد و ارقام نگاه کنم و سپس نظر بدهم. تنها امسال را نگاه نکنید که تیم ملی زنان فوتبال ما قهرمان شده. سال‌های قبل و بعد هم هستند و باید اگر حرکتی هم می‌کنیم، باید یک حرکت منطقی باشد.»
ترامپ تقریبا هرچه در توانش بوده انجام داده اما راپیونه در آخرین مصاحبه‌ای که با CNN داشت همچنان بر نرفتن به کاخ سفید اصرار داشت. گوشه‌ای از این مصاحبه را ببینید:
منبع: CNN
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
