بهنوش بختیاری از چه افرادی حمایت می کند؟+به چه کسانی ترنس می گویند؟

بهنوش بختیاری؛ بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون، مدتهاست که در زمینه حمایت از افراد ترنس(ترانس) سکشوال فعالیت می کند. او به تازگی در همین زمینه مصاحبه ای انجام داده و پستی را در صفحه اجتماعی خود منتشر کرده است. بختیاری در خصوص زمینه واکنش های رفتاری به این افراد و فتوای امام خمینی نیز توضیحاتی داده است:

« – این حمایتم را از روی رضایت انجام می‎دهم و می‌گویم تا زمانی که توان دارم ادامه می‌دهم! ✏

 اکثر این بچه ها پشت و پناه مالی ندارند. حتی خیلی‌هاشان از سمت جامعه مورد لعن قرار می‌گیرند. مثلا وقتی در اینستاگرام مطلبی درباره این موضوع می‌گذارم می بینم که عده‌ای فهم و درایت درک این موضوع را ندارند و قبول نمی‌کنند که تراجنسی وجود دارد.
حتی فتوایی هم از طرف امام خمینی (ره) در این باره دادند که تغییر جنسیت (جنس) می‌تواند صورت بگیرد که اگر غیر از این بود که اصلا در ایران چنین کاری انجام نمی‌شد. علاوه بر این من فکر می‌کردم چرا مشهور شدم. اصلا زندگی من قرار نبود به سمت شهرت برود. اما وقتی این شرایط برای من پیش آمده است، حتما خداوند رسالتی را برای من معین کرده است.

احساس کردم باید یک کار مهم و یک کار قشنگ از نظر خودم انجام بدهم. به ترنس‌ها فکر کردم و دیدم بی پشت و پناه هستند و خیلی‌ها می‌ترسند درباره این قشر و عزیزان صحبت بکنند. برای همین تصمیم گرفتم در موردشان حرف بزنم. اما باید بگویم چون هنوز جامعه مشخصی ندارند، بنده نه سفیر هستم نه سمتی دارم و نه چیز خاص دیگری. بنده فقط به عنوان یک هنرمند و حامی برای این بچه ها هستم و هیچ سمت و عنوان خاصی ندارم.

 خیلی از مردم از این اقدام من حمایت کردند و من انتظار چنین بازخورد مثبتی را نداشتم. اما خب عده‌ای هم بودند که چون متاسفانه این عزیزان رو منحرف جنسی می‌دانند و ترنس‌ها را با سایر گرو‌ه‌ها اشتباه می‌گیرند-در صورتی که تفاوت زیادی بین ترنس ها و سایر گرو‌ه‌ها وجود دارد-

متاسفانه توهین کردند اما برای من مهم نیست. برای من مهم آن تعداد افرادی هستند که حمایت کردند که تعدادشان شاید پنج برابر توهین کنندگان است. خدا را شکر فرهنگ مردم خیلی بالاتر رفته است»

اما ترانس سکشوال چه افرادی هستند؟ آیا این پدیده یه بیماری ست یا اختلالات مغزی و هورمونی؟ جواب به این سوال و توضیحات بیشتر را در ادامه برای علاقه مندان آورده ایم. این متن برگرفته از گفتگوی بهرام میرجلالی، فوق تخصص جراحی تغییر جنسیت و اولین جراح تغییر جنسیت با یکی از رسانه هاست. میرجلالی از سال ۵۶ تاکنون بیش از ۱۵۰۰ جراحی تغییر جنسیت انجام داده و همچنین بیش از ۵۰ جراح تغییر جنسیت را در ایران تربیت کرده است.

ترانس سکشوال یا TS یا تراجنسی جزو اختلالات هویت جنسی محسوب می‌شود. اختلالات هویت جنسی یعنی مشکلاتی که یک فرد در باور و پذیرفتن جنسیت خودش دارد و در واقع با رفتار و منش اجتماعی جنس دیگری در اجتماع زندگی می‌کند.

ترنس سکشوال‌ها را جزو آخرین گروه اختلالات جنسی قرار می‌دهند که تعداد خیلی کمی‌را در هر جامعه‌ای شامل می‌شوند و براساس آمار از هر صد هزار نفر، سه تا چهار نفر مبتلا به این بیماری هستند.

به هیچ وجه یکدفعه‌ای نیست. در واقع این زمینه از کودکی وجود دارد و حتی می‌شود گفت یک زمینه ژنتیکی هم دارد و از زمان جنینی که کودک در بدن مادر است این اختلالات شکل می‌گیرد.مثلا یک پسر بچه از سن سه، چهار سالگی دنبال بازی‌های جنس خودش نمی‌رود یا در مدرسه نمی‌تواند با همکلاسی‌هایش بجوشد و بازی کند و این موضوع در دوره بلوغ خیلی مشخص‌تر بروز پیدا می‌کند.

در سن بلوغ همین بدنی که مذکر یا مونث ساخته شده از خودش عوارض و علائم جنسی نشان می‌دهد. آنها نمی‌توانند این تغییرات را بپذیرند و دلیل اصلی آن را هم نمی‌دانند و همین موضوع تعارض خاصی در آنها ایجاد می‌کند که گاه باعث درگیر شدن آنها با خانواده و اطرافیان نیز می‌شود.

پزشکان و محققان پس از ده سال بحث و بررسی توانستند بفهمند در مغز چه اتفاقی رخ می‌دهد. در مغز انسان قسمتی به نام هیپوتالاموس وجود دارد که خودش از قسمت‌های مجزایی تشکیل شده که یکی از آنها مشخص‌کننده جنسیت و رفتار انسان است.

این نقطه در تی‌اس‌ها واژگون شده است. البته این فعلا تنها چیزی است که توانسته اند کشف کنند. مثلا برای یک پسر، آن بخش از هیپوتالاموس دخترانه است و برای یک دختر، پسرانه شکل گرفته است. اصولا این ناهماهنگی یا اختلال در دوران جنینی اتفاق می‌افتد.

ترانس سکشوال، همجنسگرا نیست

متاسفانه اغلب بیماران ترانس سکشوال با همجنسگراها اشتباه گرفته می‌شوندو به همین دلیل هم از سوی جامعه با رفتارهای ناخوشایندی مواجه می‌شوند، در حالی که این دو گروه زمین تا آسمان با هم متفاوت هستند. همجنسگراها از جنسیت خودشان کاملا راضی هستند. در حالی که بیماران تی‌اس با هویت جنسی‌شان مشکل دارند و نمی‌توانند با آن کنار بیایند.

خطر خودکشی در افرار ترانس سکشوال

کودکی که از چهار، پنج سالگی با یک چنین ناهماهنگی رشد کرده، زمینه شکست قوانین در او خیلی بیشتر است، زمینه بروز اختلالات روانی نیز در او قوی‌تر است چون توقعاتش از زندگی چیزهای دیگری است. این افراد بسیار حساس و شکننده‌ هستند.

کسانی که عمل نمی‌شوند در همین تضاد جسم و روح مجبورند زندگی کنند و متاسفانه بیشتر از یک سوم آنها حتی خودکشی می‌کنند. کسانی هم که عمل می‌شوند، اگر شرایط خانوادگی و اجتماعی مساعدی نداشته باشند و زیر نظر روانپزشک دوره‌ مشاوره بعد از عمل را نگذرانند، احتمال خودکشی در آنها هم وجود دارد،‌ آن هم نه به دلیل تضاد روحی و جسمی‌بلکه به دلایل اجتماعی.

مراحل درمانی تغییر جنسیت

وقتی فرد بیمار از روانپزشکی که زیر نظر او بوده نامه‌ای برای ما می‌آورد که گویای وجود چنین مشکلی در اوست، به این ترتیب کار اصلی شروع می‌شود. این بیمار باید به دادسرا فرستاده شود تا در دادسرا پس از انجام مراحل قانونی به پزشکی قانونی برای بررسی بیشتر معرفی شود. در کمیسیون پزشکی قانونی بعد از مجموعه‌ای آزمایش‌ها، معاینات پزشکی و مشاوره‌های روانی رای نهایی صادر می‌شود که همان برگه پزشکی قانونی و مجوز نهایی عمل جراحی است، همین روند ممکن است حداقل شش ماه طول بکشد.

متاسفانه این روند طولانی باعث نارضایتی بیماران می‌شود که عواقب آن بعد از جراحی خود را نشان می‌دهد یعنی خیلی از این افراد بعد از جراحی دیگر تمایلی ندارند دوره‌های مشاوره را ادامه دهند، چون این کار را خسته‌کننده می‌دانند.

این جراحی در زمره جراحی‌های سخت است که بسیار هم زمانبر است. در جراحی‌های تبدیل دختر به پسر، هر جلسه جراحی پنج ساعت طول می‌کشد. در مرحله اول باید بدن از مشخصات زنانه آزاد شود، مانند سینه و رحم و تخمدان در مرحله دوم باید پروتزهای لازم برای تبدیل به جنسیت مخالف گذاشته شود که این کار هم حداقل چهار ساعت طول می‌کشد.

در مرحله دیگر باید فقط روی ناحیه جنسی کار کرد که این مرحله خودش به‌طور مجزا چندین ساعت زمان نیاز دارد پس می‌بینید حداقل به چند جلسه عمل نیاز است. البته جراحی تبدیل مرد به زن هم گاهی در دو مرحله انجام می‌شود. اول ارگان‌های جنسی مردانه باید برداشته شود و سپس ارگان‌های جنسی زنانه باید در بدن قرار داده شود.

تغییر جنسیت پسر به دختر بیشتر است

تقریبا تعدادشان مساوی است، اما مردها حدود ۲ تا ۳ درصد بیشترند. مثلا از ۱۰۰ مورد ۵۲ مورد پسر هستند که می‌خواهند دختر شوند و ۴۸ مورد دختر هستند که قصد دارند پسر شوند.

در این میان، درصد کسانی که عمل می‌شوند و کسانی که احتیاج به عمل دارند، متفاوت است. کسانی که مرد هستند چون بیشتر در اجتماع هستند و بیشتر دیده می‌شوند و حتی ممکن است بیشتر با واکنش‌های منفی اطرافیان مواجه شوند بیشتر متقاضی جراحی هستند؛ اما دختری که حجاب دارد کمتر برای عمل مراجعه می‌کند چون شرایط ظاهری و رفتارهایش طوری نیست که چندان در اجتماع جلب توجه کند.

جراحی تبدیل دختر به پسر سخت تر است

از لحاظ جراحی به‌طور کلی تفاوت وجود دارد. جراحی مردی که می‌خواهد به زن تبدیل شود منطقی‌تر و آسان‌تر و طولانی‌تر است، اما در مورد زن‌هایی که قراراست مرد شوند هنوز عملی که بتواند در آنها به نوعی توان رابطه جنسی ایجاد کند کشف نشده است.

البته از لحاظ روانی و اجتماعی برعکس است. یعنی آنهایی که زن هستند پس از جراحی هم خصوصیات یک مرد کامل را پیدا می‌کنند هم از لحاظ اخلاقی و هم رفتاری، اما برعکس برخی مردهایی که زن شده‌اند فقط رفتارها و حرکات لوس و اغراق شده‌ای را به نمایش می‌گذارند .

اینها بچه‌داری و خانه‌داری هم می‌کنند. در کل زن‌ها بهتر در جامعه پذیرفته می‌شوند. اغلب‌شان ازدواج می‌کنند و شغل دارند، اما امکان بچه‌دار شدن ندارند. زیرا فقط بخش ظاهری و بیرونی بدن مورد اصلاح قرار می‌گیرد. مثلا با تزریق هورمون مردانه برای این‌که ریش دربیاورند یا تزریق هورمون زنانه برای این‌که چهره‌شان از حالت مردانه خارج شود، تلاش می‌کنند بخش بیرونی بدنشان را اصلاح کنند.

تعداد عمل های ناموفق در این زمینه زیاد است

این جراحی کار بسیار سختی است. شاید ضروری باشد در این زمینه هشداری هم به بیماران بدهم. قطعا وقتی قراراست پزشکی را برای جراحی انتخاب کنند دقیق بررسی کنند و سپس به این کار مبادرت ورزند. در موارد بسیاری دیده شده برخی پزشکانی که دست به این جراحی‌ها می‌زنند از تخصص لازم برخوردار نیستند و همین نداشتن مهارت برای بیماران گران تمام می‌شود و آنها را مجبور به جراحی‌های چند باره می‌کند در حالی که پزشک بعد از عمل ممکن است زیر بار این‌که کارش را بدرستی انجام داده نرود.

‌اکنون تعدادی از بیماران ما را همین افراد تشکیل می‌دهند که بعد از ناموفق بودن عمل اول و عوارض آن حالا برای جراحی مجدد به پزشک دیگری مراجعه می‌کنند تا شاید در جراحی دوم مشکل‌شان حل شود، اما حتما خودتان هم قبول می‌کنید که دستکاری مداوم بدن کاری با ریسک بالاتر است.

هزینه یک جراحی تغییر جنسیت در ایران

حدود ده تا ۱۲ میلیون تومان. البته این هزینه خیلی به انصاف پزشک بستگی دارد گاهی ممکن است یک همکار پزشک ببیند بیمارش توان پرداخت این مبلغ را ندارد بنابراین از دستمزدش کم می‌کند البته این را هم بگویم هزینه این جراحی در خارج از کشور بسیار بیشتر و حداقل حدود ۱۷ تا ۲۵ هزار دلار است.

متاسفانه اکثر بیماران ما که برای جراحی مراجعه می‌کنند از نظر وضع اقتصادی و توان مالی در شرایط نامطلوبی هستند و توان پرداخت چنین مبلغی را ندارند حتی خیلی‌هایشان از خانواده طرد شده‌اند پس ممکن است برای تامین این هزینه به هر آب و آتشی بزنند و در این میان آسیب‌های زیادی هم تهدیدشان کند.

برخورد والدین با موضوع تغییر جنسیت فرزندان‌شان

متاسفانه در موارد زیادی بیشتر از این‌که وضع و حال بیماران توجه من را به خود جلب کند، این برخوردهای والدین آنهاست که جالب وقابل تامل است.

در این سال‌ها با برخوردهای متفاوتی از والدین مواجه شده‌ایم حتی گاهی خیلی جدی کار به تهدید جانی هم رسیده است که البته خوشبختانه در نهایت این زور خود بیماران بوده که با مشاوره‌های پی در پی ما به مخالفت‌های سرسختانه برخی والدین چربیده است. پدری همراه پسرش به اینجا آمده بود. پسری با پوشش کاملا مردانه و رفتار و حرکات کاملا دخترانه.

این پدر می‌گفت اگر به پسر من دست بزنید و او را جراحی کنید، مطمئن باشید که زنده نمی‌گذارم‌تان.در یک مورد دیگر یک بیمار بیش از ۲۰ بار آمده و رفته و حتی مبلغی نیز به‌عنوان ودیعه جراحی نزد بنده گذاشته، اما چون پدر و مادرش حاضر به پذیرفتن این مشکل نبودند اجازه جراحی را به فرزندشان نمی‌دادند.

نتیجه این شد که بعد از ۱۸ جلسه مشاوره با پدر و مادر توانستم روشن‌شان کنم چقدر فرزندشان از این بابت در عذاب است و آنها را به این جراحی راضی کنم.براساس قانون تا قبل از هجده سالگی رضایت والدین قطعا باید باشد، اما از هجده سالگی به دلیل رسیدن فرد به سن قانونی صرفا رضایت خود بیمار و تائیدیه پزشکی قانونی کافی است.